عنوان مقاله :
بررسي تأثير پرتو گاما بر سطوح پلاسمائي مس و منگنز در كاركنان بخش پزشكي هسته‌اي
عنوان به زبان ديگر :
Effects of Gamma Radiation on Plasma Levels of Cu and Mn in Nuclear Medicine Staff
پديد آورندگان :
فاروقي، فرشته دانشگاه آزاد اسلامي، تهران - گروه مهندسي هسته‌اي , صالحي باروق، مهدي دانشگاه آزاد اسلامي، تهران - گروه مهندسي هسته‌اي
كليدواژه :
منگنز , مس , سرم , اشعه گاما
چكيده فارسي :
زمينه: عناصر مس و منگنز نقش آنتي‌اكسيداني بسيار مهمي در سلول‌ها اعمال مي‌كنند. از آنجايي كه پرتوهاي گاما به طور گسترده‌اي در مراكز تصويربرداري پزشكي استفاده مي‌گردد، در اين تحقيق تغييرات احتمالي غلظت دو عنصر مس و منگنز در نمونه‌هاي سرم كارشناسان پزشكي هسته‌اي مورد مطالعه قرار گرفته است.
مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي بر روي 30 نفر از پرتوكاران بخش پزشكي هسته‌اي و همچنين 10 نفر از افراد كنترل انجام گرديد. پس از جمع‌آوري 20 سي‌سي نمونه خون، نمونه‌هاي سرم توسط سانتريفوژ در دور 4000 آر پي ام به مدت 7 دقيقه جداسازي و سپس براي اندازه‌گيري عناصر مس (Cu) و منگنز (Mn) مورد استفاده قرار گرفتند. غلظت عنصر مس و منگنز به روش اسپكتروفتومتري جذب اتمي با كوره گرافيتي انجام گرديد.
يافته‌ها: ميانگين غلظت مس در گروه كنترل (25.33±93.85 ميكرومول در ليتر) تا حدودي بيشتر از گروه اشعه ديده (21.66±85.6 ميكرومول در ليتر) بود، هر چند كه اين تفاوت از لحاظ آماري معني‌دار نبوده است (0.32=p) است. ارتباط خطي مثبتي بين افزايش مدت زمان پرتوگيري و كاهش غلظت عنصر مس مشاهده گرديد كه البته از لحاظ آماري معني‌دار نبود (0.05=P). تغيير معني‌داري در غلظت عنصر منگنز بين دو گروه و ارتباط آن با ميزان پرتوگيري مشاهده نگرديد.
نتيجه‌گيري: يكي از مكانيسم‌هاي اثر منفي اشعه گاما بر روي سلول‌ها احتمالاً كاهش سطح عنصر مس مي‌باشد كه ممكن است با افزايش آسيب‌هاي اكسيداتيوي همراه باشد. هر چند كه اين موضوع نيازمند مطالعات بيشتري مي‌باشد.
چكيده لاتين :
Background: Copper and manganese play antioxidative roles in cells. Since gamma radiation is frequently used at medical imaging centers, we evaluated possible changes in serum levels of copper and manganese among nuclear medicine staff.
Materials and Methods: This cross-sectional study enrolled 30 nuclear medicine staff and 10 individuals as the control group. Blood samples of 20 ml were collected and centrifuged at 4000 rpm for 7 min to separate the sera for measuring copper and manganese through atomic absorption spectroscopy (AAA) with graphite furnace.
Results: The mean of copper concentration in the control group (93.85±25.33) was a bit higher than that in the irradiated group (85.6±21.66); however, this difference was not significant (p=0.32). A positive linear correlation was observed between exposure time and the reduced level of copper; however, this relationship was not statistically significant (p=0.05). An insignificant difference was observed in the mean of manganese concentration between the two groups and its relationship with exposure time.
Conclusion: Reduced copper level can be considered as one of the possible mechanisms for gamma radiation effect on cells, which may be associated with oxidative damage. However, it needs further studies.
