بررسي رابطه سطح تعارض با سبك رهبري در يك پژوهشگاه علوم پزشكي نظامي

Relation between Conflict Level and Leadership Style in a Military Medical Sciences Research Center

اهداف: رهبري مؤثر در جهت ايجاد و حفظ سطح بهينه تعارض از نيازمندي‌هاي مؤسسات پژوهشي مي‌باشد. هدف اين پژوهش بررسي رابطه سطح تعارض با سبك رهبري در بين كاركنان يك پژوهشگاه علوم پزشكي نظامي مي‌باشد. روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعي بوده و داده‌هاي اين پژوهش از طريق سه پرسشنامه (مشخصات فردي، سبك رهبري به روش LPC فيدلر و سطح تعارض رحيم) از 42 نفر از مديران و اعضاي هيات علمي يك پژوهشگاه علوم پزشكي نظامي تهران در سال 1394 جمع آوري شد. تحليل داده‌ها در سطح توصيفي و تحليلي با استفاده از آزمون‌هاي آماري اسپيرمن، تي‌تست مستقل و رگرسيون خطي توسط نرم افزار 18 SPSS صورت گرفت. يافته‌ها: بين سبك رهبري و سطح تعارض با ميانگين سابقه كار افراد، سن و جنسيت كاركنان رابطه آماري معني داري مشاهده نشد (0/05P˃). بين نمره رهبري و سطح تعارض درون فردي (0/377- و 0/05>P) و بين نمره رهبري و سطح تعارض بين گروهي (0/459- و 0/01>P) رابطه منفي و معني‌دار وجود دارد. هر چند بين نمره رهبري و سطح تعارض درون گروهي، رابطه منفي (0/377-) برقرار است ولي اين رابطه از نظر آماري معني‌دار نمي‌باشد (0/08=P). نتيجه‌گيري: توجه به توانمندسازي مديران در راستاي بهبود سبك رهبري رابطه‌مدار بر كاهش سطح تعارض سازماني مؤثر است. به‌منظور بهينه‌سازي سطح تعارض، برنامه‌ريزي جهت كاهش تعارض درون‌فردي و افزايش تعارض بين گروهي توصيه مي‌گردد.

Aims: Effective leadership is a requirement in every research institute in order to create and sustain an optimized level of conflict. The aim of the present research was to study the relationship between conflict level and leadership style in the employees of a military medical research center. Methods: This study was a cross sectional study. Data was gathered by three questionnaires (demographic, fielder's least preference co-worker (LPC) and Rahim conflict inventory-I questionnaire) from 42 managers and faculties of a military medical research center in 2015. Data was analyzed with Independent T-Test, Spearman Coefficient and linear regression using SPSS version 18. Results: No significant difference was seen between conflict level and also leadership style with demographic variables including sex, age, and the duration of working years (P Value> 0.05). Linear regression showed that leadership score had a negative and significant difference with intrapersonal conflict level (r= 0.377 and P Value< 0.01) and also with group conflict level (r= 0.459 and P Value< 0.01). A Negative but not significant relationship was also observed between leadership score and intragroup conflict level (r= 0.377) (P Value> 0.05). Conclusion: Empowering managers for improvement in relation-oriented leadership styles has an effect on decreasing organizational conflict levels. In order to optimize conflict levels, planning to decrease Intrapersonal conflict levels and increase intergroup conflict levels is recommended.