مقايسه تاثير آموزش به روش سخنراني با روش آموزش امداد و نجات همراه با مانور هاي جنگي بر امادگي عمومي امداد در كاركنان يكي از پادگان هاي نظامي نيروي دريايي

Comparing the Effect of Lecture and Rescue Training Methods with the War Maneuvers on the Public Aid Preparedness in the Personnel of the Navy's Military Barracks

اهداف: شبيه سازي يكي از تكنيك هاي فعال يادگيري است كه فراگيران راتشويق مي نمايد تاخود در كسب مهارت ها و دانش تلاش كنند، لذا اين مطالعه با هدف تعيين تاثير آموزش امداد و نجات همراه با مانور هاي جنگي در كاركنان يكي از پادگان هاي نظامي در سال 1393 انجام شد. روش‌ها: در يك مطالعه نيمه تجربي وبه صورت نمونه گيري طبقه اي، 132 نفر از كاركنان نظامي به دو گروه مساوي آموزش به روش سخنراني و آموزش همراه با مانورهاي جنگي تقسيم شدند و جهت تعيين سطح دانش به وسيله آزمون چند گزينه اي محقق ساخته در دو مرحله قبل و بعد از مداخله در زمينه امداد و نجات اندازه گيري شد و بعد از جمع آوري اطلاعات و وارد كردن آنها به نرم افزار SPSS نسخه 19 با استفاده از آمار توصيفي (ميانگين- انحراف معيار و ...) و آمار استنباطي استفاده شد. ابتدا از آزمون كولموگروف اسميرنف براي تشخيص نرمال بودن داده ها استفاده كرده در صورت نرمال بودن داده ها از آزمون هاي تي مستقل و تي وابسته و در صورت نرمال نبودن آنها از آزمون من ويتني و ويلكاكسون به بررسي فرضيات پرداخته شد. يافته‌ها: ميانگين نمره كل افراد قبل از هرگونه مداخله و بعد از آن بترتيب 00/3±81/12و 34/3±59/20 بدست آمد و نتايج حاصل از مقايسه دو گروه قبل و بعد از مداخله نشان مي دهد كه در هر دو گروه سخنراني و عملي تفاوت معناداري وجود دارد (0.001(P< و هر دو گروه بعد از مداخله با افزايش نمره همراه بوده است ولي گروه عملي در مقايسه با گروه سخنراني با افزايش نمره بيشتري همراه بوده است. نتيجه‌گيري: در بحث آموزش نيروهاي نظامي آموزش عملي همراه با مانورهاي جنگي نسبت به آموزش به روش سخنراني بر ميزان آمادگي در امداد و نجات تاثير بيشتري دارد و پيشنهاد مي شود جهت آمادگي نظاميان در بحث امداد و نجات از اين روش آموزشي استفاده شود.

Aims: Simulation is one of active learning techniques that learners are encouraged to acquire skills and knowledge. This study aimed to determine comparing the effect of lecture and rescue training methods with the war maneuvers on the public aid preparedness in the personnel of the navy's military barracks in 2014. At first, Kolmogorov Smirnov test was used to detect normal data, and independent t-test was performed for normal data, and Mann-Whitney and Wilcoxon tests were used for non-normal data to examine the proposal. Methods: This research was a quasi-experimental study. 132 military personnel were selected by stratified sampling and divided identically in two groups into lectures and training along with combat maneuvers. Multiple-choice test made by researcher was used to determine the level of knowledge before and after the intervention. After gathering information and bringing them into the SPSS software, version 19, data were analyzed using descriptive statistics (Mean and Standard deviation) and inferential statistics. Results: The mean score of the subjects before and after intervention was obtained 12.81 ± 3 and 20.59 ± 3.34, respectively. The results of the comparison between the two groups before and after intervention showed that there were significant differences both lectures and practical groups (P <0.001). Moreover, both groups after intervention indicated an increased score, but the score of operation group increased more than lecture group. Conclusion: The practical training of military forces with war maneuvers has more impact than lecture training method on the amount of preparation and rescue. It is recommended to be used practical training method of military forces along with war maneuvers for military preparedness.