بين‌المللي شدن يوآن و تأثير آن بر روابط اقتصادي جمهوري اسلامي ايران با چين

يكي از موضوعات مهم در اقتصاد سياسي بين‌الملل به موضوع پول مربوط مي‌شود. اين موضوع از آنچنان اهميتي برخوردار است كه ريشه‌هاي جنگ جهاني دوم را نيز به آشفتگي ايجاد شده در زمينه مديريت بين‌المللي پول در دهه 1930 نسبت داده‌اند. بر اين اساس، با پايان جنگ، سازوكار جديدي به نام صندوق بين‌المللي پول، و براساس دلار آمريكا، به‌منظور مديريت امر مزبور ايجاد گرديد. با وجود اين، بتدريج نظام شكل گرفته بر اساس دلار رو به ضعف نهاد و ورود ارزهاي ديگري در اين زمينه مورد توجه جهانيان قرار گرفت. در اين راستا، تقويت قدرت اقتصادي چين، پس از آغاز سياست درهاي باز از اواخر دهه 1970 توسط اين كشور، منجر به توجه فزاينده جهاني به يوآن به‌عنوان يكي از ارزهاي عمده در مقولات مختلف اقتصادي گرديد و طي سال‌هاي اخير مقالات و نوشتارهاي مختلفي در خصوص بين‌المللي شدن يوآن به رشته تحرير درآمدند. دغدغه ايجاد شناخت از شرايط اقتصادي كشوري همانند جمهوري اسلامي ايران، به‌عنوان يكي از بازيگران رسمي نظام بين‌الملل و داراي رويكرد كلي انقلابي و غيرهمسو با منافع غرب، به‌ويژه با دولت آمريكا، نويسنده نوشتار حاضر را بر آن داشت تا ضمن ارائه نگاهي توصيفي- تحليلي به موضوع جايگاه يوآن در نظام اقتصادي جهاني و ملزومات بين‌المللي شدن آن، مقوله روابط اقتصادي دو كشور ايران و چين را در چارچوب آن بويژه در دوره خروج آمريكا از توافق هسته‌اي برجام و اعمال تحريم‌هاي يكجانبه آن كشور عليه جمهوري اسلامي ايران، مورد ارزيابي قرار دهد. تجزيه و تحليل نوشتارها و سوابق موجود بيانگر آن است كه روابط اقتصادي دو كشور ايران و چين بويژه پس از خروج آمريكا از توافق برجام به‌سمت يوآني شدن در كليه ابعاد خود در حال پيش‌روي است.