مقايسه فرسودگي شغلي پرستاران بخش‌هاي ICU، اورژانس، جراحي و ارتباط آن با تنيدگي ادراك شده و راهبردهاي مقابله با تنيدگي

The Comparison of Burnout in Nurses of ICU, Emergency and Surgical Wards and it's Relationship with Perceived Stress and Coping Strategies with Stress

زمينه: حرفه پرستاري تنش زاست و فشار رواني آن مي­تواند منجر به فرسودگي شغلي شود اما نوع ادراك از يك رويداد تنش زا و راهبرد مقابله ­­اي به­ كار رفته مي­ تواند اين رابطه را تعديل كند. هدف پژوهش حاضر مقايسه فرسودگي شغلي پرستاران بخش­هاي ICU ، اورژانس، جراحي و ارتباط آن با تنيدگي ادراك شده و راهبرد مقابله­ اي آنان بود. روش كار: پژوهش حاضر از نوع توصيفي همبستگي است. جامعه پژوهش كليه پرستاران زن و مرد شاغل در بخش­هاي ICU ، اورژانس و جراحي چهار بيمارستان آموزشي دانشگاه علوم پزشكي مازندران در شهر ساري بودند (180=N). تعداد نمونه بر اساس جدول كرجسي و مورگان 120 نفر تعيين شد كه از بين پرستاران بخش­هاي ICU، اورژانس و جراحي بيمارستان­هاي فوق الذكر، به شيوه نمونه­گيري تصادفي- طبقه ­اي انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه­ هاي فرسودگي شغلي تديم، تنيدگي ادراك شده كوهن و راهبردهاي­ مقابله­ اي اندلر و پاركر بودند. جهت تحليل داده­ ها از آزمونهاي توصيفي – تحليلي در نرم افزار SPSS v.19 استفاده شد. يافته­ ها: نتايج نشان داد كه 64/16 درصد (77 نفر) از پرستاران سطح متوسط فرسودگي شغلي، 31/66 درصد (38 نفر) سطح بالا و 4/2 درصد (5 نفر) سطح پايين فرسودگي شغلي داشتند. از سوي ديگر تفاوت معناداري درفرسودگي شغلي پرستاران بخش­هاي ICU، اورژانس و جراحي وجود ندارد (0/255=F=1.511 ، P). بين تنيدگي ادراك شده، استفاده از راهبردهاي هيجان مدار و اجتنابي با فرسودگي شغلي رابطه مثبت و معنادار (r=0.429, r=0.577, r=0.381, p=0.000) و بين راهبرد تكليف ­مدار و فرسودگي شغلي رابطه منفي و معني دار وجود داشت ((r=-0.480, p=0.000). نتيجه­ گيري: با توجه به بالا بودن ميزان فرسودگي شغلي در پرستاران و مرتبط بودن آن با تنيدگي ادراك شده و راهبردهاي مقابله با تنيدگي، شناسايي پرستاراني كه تنيدگي ادراك شده بيشتري دارند يا از راهبردهاي مقابله اي نامناسب استفاده مي نمايند، ضروري است.

Background: Nursing Profession is stressful and the stress of the job can causes burnout, but people's perception of a stressful event and coping strategies can adjust this relation. The purpose of present study was to compare burnout in nurses of ICU, emergency and surgical wards and its relationship with their perceived stress and coping strategies. Methods: This is a descriptive-correlational study. The population of study were all male and female nurses who are working in 4 teaching hospitals which were located in Sari (N=180). Number of study's sample based on Krejcie & Morgan tables determined 120 nurses who selected by stratified random sampling from all the nurses working in ICU, emergency and surgical wards. The research instrument was Tedym burnout questionnaire, Cohen's Perceived Stress scale and Endler & Parker's coping strategies scale. Descriptive-analytical tests in Spss software v.19 were used for data analyze. Results: Results showed that 64.16% (77 persons) of nurses were in moderate level of job burnout, 31.66% (38 persons) in high level and 4.2% (5 persons) in low level of job burnout. Also, there were no significant difference in burnout between the nurses of Emergency, ICU and Surgery wards (F=1.511, P=0.255). There was a positive significant relationship between perception of stress, emotion-oriented strategies and avoidance with burnout (r=0.429, r=0.577, r=0.381, p=0.000) and also negative significant correlation between task-oriented and burnout (r=-0.480, p=0.000). Conclusion: According to the high level of burnout in nurses and its related perceived stress and coping strategies, identifying nurses who perceive high stress or use improper coping strategies is necessary.