ادبيات غنايي و جلوه هاي آن در ايران پيش از اسلام

Lyrical Literature and Examples of It in Pre-Islam Iran

زماني كه انسان خود را شناخت و با همنوع خويش ارتباط برقرار كرد، با نوا و شعر آشنا و همراه شد. در جوامع بدوي نوا و صدا با تمامي زندگي ارتباط داشته است از جمله با كشت، درو، شكار، پيشه ها، تربيت كودكان، جنگ، شفاي بيماران، مراسم مربوط به تولد، بلوغ و مرگ. خنيا و شعر بيان واضح و آشكار عواطف انساني است كه از فراز اصوات طبيعت، از قبيل آواز پرندگان و آواي جانوران و زمزمة جويباران مؤثرترين احساسات خود را نشان مي دهد. خنيا، نوا، نغمه و ترنم با روح و احساس و عاطفه انسان در آغاز شكل گيري هنر و ادبيات، ارتباط دارد. هر انساني به گونه اي مجزا و منفرد اشك مي ريزد؛ راز و نياز م يكند؛ به عشق و هجران و اميد و يأس مبتلا م يشود و اين عواطف را آشكارا در قالب هنر و ادب، هر چند ابتدايي و بدوي، ارائه مي دارد و بدين سان است كه زمينه هاي زايش ادبيات غنايي فراهم م يشود. ادبيات غنايي ميراث عظيم جوامع بشري است. بديهي است كه اين نوع مهم ادبي در ايران نيز جلو ه هاي انكارناپذير داشته است. در اين تحقيق كوشيده شد تا تعريف جامعي از ادبيات غنايي ارائه شود؛ سپس با اتكا بر يافته ها و تحقيقات محققان، گزارشي از تجليات مفاهيم غنايي در متون قبل از اسلام عرضه گرديد.

When man started to know himself and started to communicate with his fellow human beings, he got to know music and poetry. In preimitive societies, music and sound were related to other aspects of life, such as: agriculture, harvesting, occupations, upbringing of children, war, treatment of patients, birth celebrations, and maturty and death. Poems and lyrics are clear manifestations of human expressions which are reflected in the sounds of birds and animals; they are reflections of nature’s most effective feelings and emotions. Lyric, music, and song are related to the human soul and feeling from the beginning of time. Every human being cries alone; he voices his desires and needs alone’ he also falls in and out of love alone. All these are manifested in the form of art, an art which may be primitive and very simple. This can lead to the production of lyric literature. Lyrical literature is the huge heritage of all humanity. It goes without saying that this kind of literature had its undeniable manifestations in Iran. In this research, an attempt is made to give a comprehensive definition of lyric literature. Then, by relying on findings and research done by scholars, there will be a treatment of the concepts of lyrical literature in Pre-Islamic texts.