ديدگاه شهروندان تهراني در مورد نقش شهرداري در توسعه گردشگري

Analysiing the efficiency of urban management in tourism development of Tehran

دارا بودن ويژگي‌هاي گردشگري در يك شهر، دربرگيرنده منافع شخصي، اجتماعي، اقتصادي و محيطي براي ساكنان آن شهر است. به اين صورت كه رهايي از فشار و تنش، افزايش سلامت و بهداشت رواني، رشد خلاقيت و خودشكوفايي، رشد مهارت‌ها و آموزش‌ها و حتي تكامل شخصيت اجتماعي شهروندان را به عنوان منافع و مزاياي شخصي حاصل از توسعه گردشگري شهري مي‌توان بر شمرد. در اين پژوهش تلاش است تا با استفاده از ظرفيت‌هاي موجود در مديريت شهري (شهرداري) به تبيين سياست‌هاي راهبردي و اجرايي در توسعه گردشگري شهري بپردازد. در همين راستا شهرداري تهران به عنوان پايتخت كشور در نمونه موردي اين مقاله مورد بررسي قرار مي‌گيرد تا بتوان از اين تجربه علمي جهت تأمين و رونق منافع اجتماعي، اقتصادي و محيطي شهروندان ساير شهرهاي كشور نيز بهره‌برداري شود. روش تحقيق به صورت توصيفي – تحليلي است و براي گردآوري داده ها از منابع اسنادي، كتابخانه ها و همينطور از پرسش نامه استفاده گرديد. نتايج نشانگر اين حقيقت است كه نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه سيستم مديريت شهري هم به لحاظ تئوريك و هم به لحاظ عملي داراي توان عملياتي لازم جهت توسعه گردشگري شهر تهران مي باشد؛ به بياني ديگر ايده مديريت شهري، اهداف و وظايف آن كاملاً منطبق با اهداف توسعه گردشگري بوده و يافته‌هاي تحقيق نيز بر اين مهم صحه مي‌گذارد.همانطور كه يافته‌هاي تحقيق بيان مي‌دارد، توسعه گردشگري در شهر تهران با بهره‌گيري از ظرفيت‌هاي مديريت شهري كاملاً منوط به نزديك كردن سياست‌هاي نهادهاي تأثيرگذار در شهر و سازمان‌هاي مرتبط با مقوله گردشگري نظير سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري است.

Having tourism features within city, guarantee personal, social, economical & environmental profits for citizens. Decreasing tension, elevating mental health, raising creativity, improving skills and even citizen’s character perfection is to be contained of urban tourism development advantages. On the other hand, invigorating family relationships, developing public communication, bringing social state up, increasing employment, flourishing urban districts, improving servicing infrastructures, raising public welfare, preserving natural resource and cultural heritage, educating environmental culture and cooperation between urban management and environmental institutions could be concerned of the other social, economical and environmental benefits of urban tourism development. This article aims to using available capacities of urban management (municipality), explain executive and strategic policies in urban tourism development. Getting involved municipality as urban government on tourism is derived through new citizens' expectations and in this regard urban management requires executive and strategic policies for proper agenda. So, Tehran municipality as case study is investigated to provide social, economical and environmental teaching for other cities.