پيشگيري مبتني بر مدرسه؛ بهترين راهبرد براي پيشگيري از اعتياد ( خلأ نظريه و عمل )

(School-based prevention: the best strategy for prevention of addiction (a gap between theory and practice

اعتياد مشكلي جهاني است. هزينه اعتياد سالانه ميلياردها دلار است. گرچه امروزه اقدامات درماني، كمك‌هاي شاياني به جمعيت‌هاي درگير اعتياد مي­كنند، اما بر همگان روشن است كه بهترين راهبرد براي مقابله با اعتياد پيشگيري از آن است. هدف از اين مقاله تبيين مباني نظري و عملي پيشگيري مبتني بر مدرسه از اعتياد و در اين گذار، پيوند نظريه و عمل است. روش مطالعه حاضر تحليلي است. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه صرف نظر از عوامل زيست­شناختي، سياست‌گذاري و اقتصادي، صاحب‌نظران بر اين باورند كه عوامل فردي، هم‌سالان و عوامل خانوادگي، نقش چشم‌گيري در شكل­گيري اعتياد دارند و شكل‌گيري اعتياد داراي الگويي رشدي است و پيشگيري از آن نيز بايد متناسب با رشد باشد. كودكان يك‌سوم از عمر مفيد بيداري خود را در مدرسه سپري مي­كنند و اغلب كودكان به ضرورت وارد مدرسه مي­شوند و رسالت مهم مدارس، آموزش و آماده­سازي كودكان براي زندگي بزرگ‌سالي است. مدارس محل پيوند خانواده­ها با نظام آموزشي و ارتقاء سلامت هستند. بنابراين طراحي مداخله‌هاي پيشگيرانه مؤثر در چنين بافتي، به‌طور قطع بيش از هر نهاد ديگري با پيامدهاي مطلوب و درازمدت همراه خواهد بود. در كشور ما به‌سبب خلأ اساسي در نظريه و عمل، اقدامات اين نهاد مهم در زمينه فعاليت‌هاي پيشگيرانه قابل اعتنا اما بي­ثمر است. نتايج مقاله نشان مي­دهد كه اعتياد الگويي رشدي دارد كه حاصل پيشايندهايي است كه به‌لحاظ رشدي ريشه در مهارت‌هاي هيجاني و اجتماعي ضعيف، مشكلات گروه هم‌سالان و خانواده دارد. اين پيشايندها از طريق برنامه‌هاي مبتني بر شواهد برساخته از مباني نظري و عملي معتبر، قابل رفع و زمينه را براي رشد سالم و مثبت كودكان فراهم مي‌كند.

Addiction is a worldwide problem. The costs of addiction are billions of dollars annually. Although therapeutic efforts for addicted people are prominently helpful, but it is clear that prevention is the best strategy for coping with addiction. The purpose of the article is explaining theoretical and practical foundations of school based prevention of addiction and in this way, making a connection between theory and practice. The method was analytical. Findings suggested that researchers believe regardless of biological, political, and economic factors, personal, peers and family factors have significant roles on developing addiction. Thus addiction has a developmental pattern and its prevention also must be looked from a developmental perspective. Children spend one third of their waking hours of living in schools and almost all of children enter to schools. The most important mission of schools is education and preparing of children for adulthood living. Schools also are the sites for connecting families, educational and health promoting systems. Therefore effective preventive interventions in this context definitely could be associated with long term favorite consequences. But, because of a gap between theory and practice, schools efforts in the field of prevention are ineffective. So current article indicates addiction has a developmental pattern that results from some antecedents that rooted in poor social and emotional skills, peers groups and family problems. These antecedents could be manipulated by evidence-based programs and consequently could lead to conditions for healthy and positive development of children.