مقايسه ويژگي هاي شخصيتي و حمايت اجتماعي در ترك اعتياد موفق و ناموفق معتادان

A Comparison of Personality Characteristics and Social Support of Successful and Unsuccessful Addicts in Quitting Addiction

هدف از پژوهش حاضر مقايسه ويژگي­هاي شخصيتي و حمايت اجتماعي در معتادين موفق و ناموفق در ترك اعتياد بود. در اين بررسي علّي-مقايسه ­اي، 50 فرد موفق در ترك اعتياد، به روش نمونه­ گيري در دسترس و 50 فرد ناموفق در ترك اعتياد به روش نمونه­ گيري گلوله برفي انتخاب شدند. براي جمع­ آوري داده ­ها از پرسشنامه شخصيتي نئو و پرسشنامه حمايت اجتماعي پروسيندانو و هلر كه داراي دو مقياس خانواده و دوستان است استفاده شد. نتايج نشان داد كه معتادان موفق در ترك اعتياد، در مقايسه با گروه ناموفق در ترك اعتياد، در بعد شخصيتي روان رنجوري نمره پايين­تر و در ابعاد دل پذيربودن و با وجدان بودن نمره بالاتري داشتند و حمايت بيشتري را از سوي خانواده دريافت مي­كردند. بين حمايت دوستان در دو گروه تفاوت معناداري وجود نداشت. ويژگي­هاي شخصيتي و حمايت اجتماعي خانواده عواملي هستند كه مي­توانند در موفقيت يا عدم موفقيت معتادان در ترك اعتياد نقش مؤثري ايفا نمايند و لازم است در مداخلات آموزشي و درماني نقش اين دو عامل مورد توجه جدي­ تر قرار گيرد.

The aim of the present study is to compare personality characteristics and social support of successful and unsuccessful addicts in quitting addiction. In this causal-comparative research 50 successful addicts in quitting addiction, and 50 unsuccessful addicts were selected using convenience sampling. Data were collected using NEO personality questionnaire and Procidano and Heller perceived social support (family and friends). The results indicated that those addicts who were successful in quitting addiction, in comparison with those addicts who were not successful in quitting addiction, scored lower on Neuroticism and scored higher in Agreeableness and Conscientiousness and perceived more social support from their family. There was no significant difference in perceived social support friends level between the groups. Personality characteristics and social support from family are two important factors that can play an effective role in the success or failure of quitting addiction and it is advised that these factors be brought to more attention in educational interventions.