تأثير آموزش راهبردهاي شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي بر خودكارآمدي بيماران معتاد تحت درمان

The Impact of Cognitive Methods Based on Mindfulness on Self-efficacy of Addicts under Treatment

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي شناخت درماني با رويكرد ذهن‌آگاهي بر خودكارآمدي بيماران معتاد تحت درمان انجام شد. پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش حاضر شامل كليه معتادان تحت درمان در مراكز درمان و بازتواني اقامتي تحت نظارت بهزيستي شهرستان بجنورد بود. براي انتخاب نمونه از بين معتادان تحت درمان مراكز 100 نفر به صورت تصادفي انتخاب شدند و به پرسشنامه خودكارآمدي عمومي شرر و مادوكس پاسخ دادند. نمونه پژوهش شامل 30 نفر بودكه پايين‌ترين نمره را بر اساس مقياس خودكارآمدي كسب كرده‌ بودند و به طور تصادفي انتخاب و در دو گروه 15 نفري آزمايش و گواه جايگزين شدند. نتايج با استفاده از روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي( تحليل كوواريانس) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها حاكي از آن بود كه بين ميانگين نمرات پس‌آزمون خودكارآمدي بعد از حذف اثر پيش‌آزمون، در گروه آزمايشي تفاوت معني‌داري وجود دارد . به ‌عبارتي آموزش شناخت درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي به‌طور معني‌داري موجب افزايش خودكارآمدي در گروه آزمايش در مرحله پس‌آزمون در مقايسه با گروه كنترل‌ شده بود. نتايج اين مطالعه نشان داد شناخت‌درماني با رويكرد ذهن‌آگاهي بر خود‌كارآمدي بيماران معتاد تحت درمان موثر است.

The present study was carried out aiming at investigating the efficacy of cognitive therapy based on mindfulness on self-efficacy of addicts under treatment. This research has a quasi-experimental design and enjoys a pre-test, post-test, and a control group. The research population included all addicts under treatment in registered treatment and rehabilitation centers in Bojnourd, a city north east of Iran. To prepare the sample, 100 individuals were selected at random. They completed Sherer & Maddux General Self-Efficacy Scale. The final sample consisted of 30 individuals with lowest scores in the GSES. The subjects were randomly assigned into two same-sized experimental and control groups. The results were analyzed using descriptive and deductive statistical methods (covariance analysis). Findings suggested that there is a meaningful difference in post-test average scores of GSES (after counting for pre-test effect) in the two groups. In other words, training individuals with mindfulness-based cognitive therapy resulted in the enhancement of self-efficacy in the experimental group compared to the control group on the basis of results in the post-test. The results implied that mindfulness-based cognitive therapy leaves a positive effect on self-efficacy of patients with addiction under treatment.