اثر عصاره گياه سرخ وليك (Crataegus Oxyacantha ) بر وضعيت آنتي اكسيداني در انفاركتوس ميوكارد القا شده توسط ايزوپرترنول در موش‌هاي صحرايي نر بالغ

Effect of crataegus oxyacanta on antioxidant status in isoproterenolinduced myocardial infarction in male adult rats.

مقدمه: كراتاگوس‌اكسي‌كانتا (سرخ وليك-هاوترون) درطب سنتي و هومئوپاتيك به‌ عنوان يك كارديوتونيك (مقوي قلب) به كارمي‌رود. مطالعه حاضر در مورد اثرگياه كراتاگوس اكسي كانتا بر روي وضعيت آنتي‌اكسيداني طي انفاركتوس ميوكارد تجربي القا شده در موش‌ها انجام گرفت. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي چهار گروه از موش‌هاي صحرايي ويستار نر (220-200 گرم) كه هر گروه شامل 10 سر حيوان بود براي مطالعه انتخاب شدند. گروه اول به‌ عنوان گروه كنترل، گروه دوم: ايزوپرترنول (85 ميلي‌گرم بركيلوگرم وزن بدن‌) را به‌صورت زير جلدي در روز 15 و 16 دريافت نمودند. گروه سوم‌: كراتاگوس (100 ميلي‌گرم بركيلوگرم وزن بدن) از راه خوراكي به‌‌‌ مدت 30 روز دريافت نمودند‌. گروه چهارم: كراتاگوس را به مدت 30 روز و ايزوپرترنول ‌را در روزهاي 15 و 16 دريافت نمودند. در انتها موش‌هاي صحرايي بيهوش و ‌‌خون از قلب گرفته ‌شد سپس قلب براي آزمايش هاي بيوشيميايي و آناليزهاي پاتولوژي خارج گرديد. فعاليت مالون‌دي‌آلدئيد، كاتالاز‌، گلوتاتيون پراكسيداز، سوپراكسيد دسموتاز و آنتي‌اكسيدان‌هاي تام سرم مورد مطالعه قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس يك‌طرفه و كروكسال واليس با استفاده از نرم افزارv 16 SPSS و در سطح معنا‌داري كمتر از0/05 انجام شد. نتايج: كراتاگوس سطح مالون‌دي‌آلدئيد در سرم و بافت قلب را به طور معني داري كاهش (0/05>p) و سطح كاتالاز، سوپراكسيد دسموتاز، گلوتاتيون‌پراكسيداز سرم و بافت قلب و هم چنين سطح كل آنتي‌اكسيدان‌ها را در مقابل گروهي كه فقط ايزوپرترنول دريافت نمودند، به طور معني‌داري افزايش داد (0/05>p). كراتاگوس هم چنين ميزان ادم، ارتشاح سلول هاي آماسي و نكروز بافت قلبي را در مقايسه با گروهي كه فقط ايزوپرترنول دريافت نمودند،كاهش داد. نتيجه‌گيري: اين مطالعه اثر محافظتي كراتاگوس بر آسيب بافتي و استرس‌اكسيداتيو ناشي از انفاركتوس ميوكارد القا‌شده توسط ايزوپرترنول را تاييد مي نمايد

Introdution: Crataegus oxycanta (hawthorn) is used in herbal and homeopathic medicine as a cardiotonic.The present study was done to investigate the effect of the Crataegus oxycanta on antioxidant status in induced myocardial infarction in rat. Methods: In this experimental study, four groups of wistar rats (200-220g) each comprising 10 animals, were selected for this study. Group I, rats served as control. Group II rats were given isoperternol (85mg/kg body weight) subcutaneously on 15th and 16th days. Group III rats were given Crataegus oxycanta (100mg/kg/day), orally for 30 days. Group IV rats were given Crataegus oxycanta (100mg/kg/day), orally for 30 days and isoperternol (85mg/kg body weight, subcutaneously) was given on 15th and 16th days. At the end of the experimental period, the rats were anaesthetized and blood obtained from the heart then rats were sacrificed and the hearts were removed for biochemical and histological analysis. The activity of malondialdehyde (MDA), catalase, superoxide dismutase (SOD), glutathione peroxidase (GPX) and total antioxidants was studied. Descriptive one-way analysis of variance (ANOVA) was used in different group. Significance was defined as P ≤ 0.05. Statistical analysis was performed using SPSS software version 16. Results: Crataegus significantly reduced plasma and heart tissue MDA levels (p<0.05) and significantly increased catalase, SOD, GPX and total antioxidant levels versus the group that received only isoperternol (p<0.05 ). Crataegus also decreased the rate of edema, inflammatory cell infiltration and heart tissue necrosis compared to the group that received only isoperternol. Conclusion: The study confirms the protective effect of Crataegus oxycanta against tissue damage and oxidative stress caused by isoperternol induced myocardial infarction