عنوان مقاله :
تأثير 8 هفته تمرين استقامتي بر محتواي تام و فسفوريلاسيون پروتئينهاي AKT1، mTOR، P70S6K1 و 4E-BP1 در عضله اسكلتي FHL موشهاي صحرايي مبتلا به ديابت نوع 2
عنوان به زبان ديگر :
The effect of 8 weeks endurance exercise on the content of total and phosphorylated AKT1, mTOR, P70S6K1 and 4E-BP1 in skeletal muscle FHL of rats with type 2 diabetes
پديد آورندگان :
شادمهري، سعيده دانشگاه آزاد اسلامي واحد يادگار امام خميني(ره) شهر ري - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران، ايران , شرافتي مقدم، محمد دانشگاه آزاد اسلامي واحد هشتگرد، البرز، ايران , دريانوش، فرهاد دانشگاه شيراز - دانشكده علوم تربيتي و روان شناسي - گروه علوم ورزشي، شيراز، ايران , جهاني گلبر، شيوا دانشگاه آزاد اسلامي واحد يادگار امام خميني(ره) شهر ري - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران، ايران , تنيده، نادر دانشگاه علوم پزشكي شيراز - مركز تحقيقات سلول هاي بنيادي و حيوانات ترانسژنيك - گروه فارماكولوژي، شيراز، ايران
كليدواژه :
ديابت نوع 2 , عضله اسكلتي , تمرين استقامتي
چكيده فارسي :
مقدمه: مسير mTOR در عضله اسكلتي نقش بسيار مهمي در فرآيند سنتز پروتئين دارد. هنوز نقش فعاليت ورزشي استقامتي بر اين مسير مهم در سنتز پروتئين در افراد مبتلا به ديابت نوع 2 بررسي نشده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسي تأثير 8 هفته تمرين استقامتي بر محتواي تام و فسفوريلاسيون پروتئينهاي AKT1، mTOR، P70S6K1 و 4E-BP1 در عضله اسكلتي FHL موشهاي صحرايي مبتلا به ديابت نوع 2 ميباشد.
روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، 16 سر موش صحرايي نر از نژاد اسپراگوداولي با ميانگين وزن 20±270 گرم انتخاب شدند و به روش تصادفي به 2 گروه كنترل (8 سر) و تمرين استقامتي (8 سر) تقسيم شدند؛ گروه تمريني 4 روز در هفته مطابق با برنامه تمريني به مدت 8 هفته به فعاليت ورزشي پرداختند؛ در حالي كه گروه كنترل هيچگونه برنامه تمريني نداشتند. براي تجزيهوتحليل دادهها از نرم افزار 19 SPSS V و آزمون t-مستقل استفاده شد.
نتايج: تفاوت معناداري در محتواي پروتئينهاي AKT1 تام (0/58 =p)، فسفريله (0/33 =p)، mTOR تام (0/47 =p)، فسفريله (0/78=p)، P70S6K1 تام (0/24 =p)، فسفريله (0/12 =p) و 4E-BP1 تام (0/45 =p)، فسفريله (0/48 =p) در گروه تمرين استقامتي نسبت به كنترل مشاهده نشد.
نتيجهگيري: فعاليت ورزشي استقامتي به مدت 8 هفته نتوانست محتواي تام و فسفريله پروتئينهاي تحقيق حاضر را افزايش دهد؛ بنابراين نميتواند منجر به سنتز پروتئين يا هيپرتروفي عضلاني از طريق مسير mTORC1 شود.
چكيده لاتين :
Introduction: The mTOR pathway in skeletal muscle plays a very important role in the protein synthesis process,
which plays a very important role in proteins. The role of endurance exercise has not yet been studied in this important
pathway in protein synthesis in people with type 2 diabetes. The purpose of the present study was to investigate the
effect of 8 weeks endurance training on the content of total and phosphorylated AKT1, mTOR, P70S6K1 and 4E-BP1
in skeletal muscle FHL of rats with type 2 diabetes.
Methods: In this experimental study, 16 Sprague-Dawely male rats with average weight of 270±20 were selected and
randomly divided into two groups: control (n=8) and endurance training (n=8). The training group exercised according
to the training program 4 days a week for 8 weeks. While the control group had no training program. T-test and SPSS
V-19 were used to analyze the data.
Results: There was not observed any significant difference in the content of total (P=0.58) and phosphorylated (P=0.33)
AKT1, total (P=0.47) and phosphorylated (P=0.78) mTOR, total (P=0.24) and phosphorylated (P=0.12) P70S6K1 and
total (P=0.45) and phosphorylated (P=0.48) 4E-BP1 proteins in the endurance training group compared to the control
group.
Conclusion: Endurance training for 8 weeks could not increase the total and phosphorylated content proteins of the
present study; therefore, it cannot lead to protein synthesis or muscle hypertrophy through mTORC1 pathway.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد