تدوين مدل تعاملي نظارت والديني و هم‌نشيني با همسالان منحرف در پرخاشگري نوجوانان خانواده‌هاي نظامي

An Interactive Model for Parental Monitoring and Affiliation with Delinquent Peers on Adolescents’ aggression in Military Families

اهداف: نظارت والديني بر وضعيت بهداشت رواني و اجتماعي نوجوانان مؤثر است و نقش مهمي را در كيفيت هم‌نشيني فرزندان با همسالان ايفا مي‌كند. بر اين اساس هدف از اين پژوهش بررسي نقش نظارت والديني و هم‌نشيني با همسالان منحرف در پرخاشگري نوجوانان است. روش‌ها: طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگي با استفاده از روش الگويابي معادلات ساختاري است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه نوجوانان دختر و پسر مقطع متوسطه خانواده‌هاي نظامي تهران بود كه 457 نفر از آن‌ها با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از مقياس‌هاي خطرپذيري نوجوانان ايراني، نظارت والديني و هم‌نشيني با همسالان منحرف استفاده شد. داده‌ها با كمك مدل‌سازي معادلات ساختاري تحليل شد. يافته‌ها: پژوهش نشان مي‌دهد كه بين پسران و دختران را از نظر پرخاشگري، نظارت والديني و هم‌نشيني با همسالان بزهكار تفاوت معني‌داري وجود دارد. ميزان اثر مستقيم و غيرمستقيم نظارت والدين بر خشونت به ترتيب 0/26- و 0/35- و تأثير هم‌نشيني با همسالان منحرف بر رفتار پرخطر خشونت 0/39 محاسبه شد. مدل واسطه‌اي ارائه شده قادر است 19 درصد از واريانس پرخاشگري را تبيين كند. نتيجه‌گيري: مدل حاضر در مقايسه با پژوهش‌هاي سابق نشان داد كه نظارت والديني داراي اثر مستقيم و غير مستقيمي بر رفتار پرخاشگرانه نوجوانان است. بر اين اساس توجه به نقش نظارت والديني در كاهش هم‌نشيني با همسالان منحرف و به دنبال آن كاهش احتمال بروز رفتار پرخاشگرانه از سوي نوجوانان از اهميت بالايي برخوردار است.

Aims: The mental and social health of adolescents is greatly influenced by parental monitoring. In fact, it has an important role in the affiliation of adolescents with their peers. Accordingly, this study aimed to investigate the influence of parental monitoring and affiliation with deviant peers on children’s aggression. Methods: This is a correlational study done using structural equation modeling. Statistical population of the study included all male and female adolescents from military families of these, 457 were selected using cluster sampling. To collect the data, different scales such as Iranian adolescents’ risk-taking scale, parental monitoring scale and affiliation with delinquent peers were used. Then, the data were analyzed using structural equation modeling. Results: The obtained results showed that there was a significant difference between girls and boys in aggressive manners, parental monitoring and affiliation with delinquent peers. The direct and indirect effectiveness of parental monitoring on aggressive manners were -0.26 and -0.35 respectively. Moreover, parental monitoring the affiliation with delinquent peers could significantly affect aggressive manners. The mediating model was able to explain 19% of the variance of aggression. Conclusion: The model of this study in comparison with previous researches was suggestive of direct and indirect effectiveness of parental monitoring on aggressive behavior of adolescents. Accordingly, it is highly influential to pay attention to the parental monitoring role that decreases affiliation with delinquent peers and as a result reduces children’s aggression.