بررسي اثربخشي تئاتر درماني بر سطح استدلال اخلاقي

Investigation of Effectiveness of Drama Therapy on Moral Reasoning

اهداف: رفتار اجتماعي افراد تا حد زيادي وابسته به سطح استدلال اخلاقي آن‌ها بازمي‌گردد. لذا رويكردهايي كه در رشد استدلال اخلاقي افراد جامعه اثربخش باشد، رفتارهاي اجتماعي مطلوب‌تري را به دنبال خواهد داشت. پژوهش حاضر به بررسي اثربخشي رويكرد تئاتردرماني بر رشد استدلال اخلاقي مي‌پردازد. روش‌ها: در اين پژوهش، از طرح نيمه‌تجربي پيش‌آزمون و پس‌آزمون، با لحاظ گروه كنترل و گزينش تصادفي استفاده شده است. جامعه آماري دانش‌آموزان نوجوان شهرستان اصفهان در سال تحصيلي 92-93 در نظر گرفته شده كه بر اساس نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله‌اي، از بين مدارس مقطع متوسطه، تعدادي از دانش‌آموزان پس از اجراي پيش‌آزمون در دو گروه آزمايش و گواه قرار داده‌شدند. يافته‌ها: تحليل آماري نشان‌داد كه ميانگين پيش‌آزمون استدلال اخلاقي گروه آزمايش (1/33) در سطح پائين‌تري نسبت به گروه گواه (1/45) بود. پس از انجام مداخله تئاتردرماني، ميانگين استدلال اخلاقي گروه آزمايش در مرحله پس‌آزمون (2/44) در مقايسه با گروه گواه (1/54) افزايش قابل ملاحظه‌اي يافته است. در واقع، پس از كنترل نمرات پيش‌آزمون، ملاحظه شد كه تفاوت بين دو گروه معنادار است (0/0001< P). نتيجه‌گيري: نتايج حاصله نشان مي‌دهد كه گروه آزمايش، نسبت به گروه رشد قابل توجهي در استدلال اخلاقي از خود نشان‌ دادند. در واقع، يافته‌هاي آماري مؤيد آن است كه رويكرد تئاتر درماني در بهبود رشد استدلال اخلاقي تأثير چشمگيري داشته‌ است.

Aims: People’s social behavior mainly depends on their moral reasoning level. Therefore, approaches which affect promotion of moral reasoning may provide the society with better social behavior. Methods: This is a quasi-experimental research in pre-test and post-test design accompanied by a control group who were randomly assigned. Statistical population were adolescent students of Isfahan in the academic year of 92-93, of whom experimental group and control group were chosen through cluster random sampling. Results: Statistical analysis shows that in pre-observation, the average score of moral reasoning for experimental group ( 33. 1 = x ) was lower level than control group’s average ( 45. 1 = x ). After the drama therapy, the experimental group’s average score of moral reasoning ( x = 2.44 ) increased in comparison to the control group ( x =1.54 ). In fact, the difference between two groups was significant. Conclusion: Results show that the experimental group has illustrated a considerable increase in moral reasoning. Actually, statistic results emphasized that drama therapy could improve the moral reasoning.