بررسي رابطه تصوير بدني و خودپنداره با شادكامي در زنان متقاضي جراحي زيبايي شهر تهران

The relationship between body image, self-concept and happiness among women seeking cosmetic surgery in Tehran

مقدمه: در جوامع امروزي درصد بالايي از مردم دچار نارضايتي از ظاهر جسماني هستند كه همين نارضايتي از ظاهر جسماني زمينه را براي بسياري از مشكلات روان شناختي آماده مي‌سازد. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه تصوير بدني و خودپنداره با شادكامي در زنان متقاضي جراحي زيبايي شهر تهران انجام شد. روش بررسي: روش پژوهش از نوع توصيفي هم بستگي بود. جامعه آماري شامل كليه متقاضيان زن جراحي زيبايي مراجعه كننده به مراكز درماني (بيمارستان فوق‌تخصصي جراحي پلاستيك 15خرداد و بيمارستان فوق‌تخصصي ترميم و جراحي پلاستيك حضرت فاطمه) در شهر تهران در سال 1395 بود، از ميان آن‌ها 100 نفر به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. جهت گردآوري اطلاعات از پرسش نامه روابط چندبعدي خود-بدن (كش، وينستد و جاندا، 1987)، پرسش نامه خود پنداره (SCQ) (راجرز، 1961) و پرسش‌نامه شادكامي آكسفورد (آرگيل، 1989) استفاده شد. داده‌ها با ضريب هم بستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چند‌متغيري با استفاده از نرم‌افزار SPSS Inc., Chicago, IL; version 16 مورد تجزيه‌ و تحليل قرار گرفتند. نتايج: يافته‌ها نشان داد، بين تصوير بدني و شادكامي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. هم چنين بين شادكامي و مؤلفه‌هاي تصوير بدني ازجمله ارزيابي وضع ظاهر، ارزيابي تناسب، گرايش به تناسب و رضايت از نواحي بدن رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. اما بين شادكامي و دل‌ مشغولي به اضافه ‌وزن و گرايش به ظاهر رابطه معناداري مشاهده نشد. هم چنين بين خودپنداره و شادكامي رابطه منفي و معناداري وجود دارد. تصوير بدني و خودپنداره به‌ طور معناداري شادكامي را پيش‌بيني كنند. نتيجه‌گيري: بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت، تصوير بدني و خودپنداره نقش قابل ملاحظه‌اي در شادكامي زنان متقاضي جراحي زيبايي دارد.

Introdution: In today's societies, a high percentage of people are dissatisfied with the physical appearance that such physical dissatisfaction provides tendencies for many psychological problems.The purpose of this study was to investigate the relationship between body image and self-concept with happiness among women seeking cosmetic surgery in Tehran. Methods The research method was descriptive-correlational. The statistical population consisted of all female applicants for cosmetic surgery referred to the medical centers (15 khordad plastic surgery hospital, and Fatima plastic surgery hospital) in Tehran in 2016. 100 of them were selected through purposive sampling. For collecting the data,, the self-body multidimensional relationship questionnaire (Cache, Winstead and Janda, 1987), self-concept questionnaire (SCQ) (Rogers, 1961) and the Oxford Happiness Questionnaire (Argyle, 1989) were used. Data were analyzed by Pearson correlation coefficient and multivariate regression analysis using SPSS (ver. 16) software. Results: The findings showed that there was a positive and significant relationship between physical image and happiness. Therefore, there was a positive and significant relationship between happiness and physical image components such as appearance assessment, fit assessment, tendency to fit and body satisfaction, But there was not a significant relationship between happiness, subjective weight and apparent tendency .There was also a negative and significant relationship between self-concept and happiness. Body image and selfconcept significantly predicted happiness. Conclusion: Therefore, it can be concluded that body image and self-concept play a significant role in the happiness of women who apply for cosmetic surgery.