رابطه عمل به باورهاي ديني و بهزيستي معنوي با سلامت عمومي و شيوه‌هاي مقابله در سربازان وظيفه

The Relationship between the Practice of Religious Beliefs, Spiritual Well-Being, General Health and Coping Styles in Soldiers

اهداف: هدف اين پژوهش بررسي رابطه عمل به باورهاي ديني و بهزيستي معنوي با سلامت عمومي و شيوه‌هاي مقابله با استرس در سربازان وظيفه بود. روش‌ها: روش اين تحقيق، تحليلي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري تحقيق شامل كليه سربازان در يك واحد نظامي بودند. از اين جامعه تعداد 140 سرباز به‌طور تصادفي ساده انتخاب شدند. جهت جمع‌آوري اطلاعات از مقياس عمل به باورهاي ديني (معبد)، مقياس بهزيستي معنوي، پرسشنامه سلامت عمومي و پرسشنامه شيوه‌هاي مقابله استفاده شد. جهت تحليل داده‌ها از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه استاندارد استفاده شد. يافته‌ها: بين عمل به باورهاي ديني با سلامت عمومي و شيوه‌هاي مقابله در سطح (0/05>P) همبستگي مثبت و معني‌دار وجود داشت و رابطه بين بهزيستي معنوي با سلامت عمومي و شيوه‌هاي مقابله‌اي نيز مثبت و معني‌دار بود (0/05>P). همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه عمل به باورهاي ديني و بهزيستي معنوي قادر به پيش‌بيني سلامت عمومي و شيوه‌هاي مقابله‌اي بودند. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه سلامت عمومي و راهبردهاي مقابله با استرس همبستگي معني‌داري با عمل به باورهاي ديني و بهزيستي معنوي سربازان دارد. به‌طوركلي مي‌توان نتيجه گرفت كه جهت افزايش سلامت عمومي سربازان و بهبود مهارت‌هاي مقابله‌اي اين افراد در موقعيت‌هاي استرس‌زا، تشويق آنان براي عمل به باورهاي ديني مؤثر خواهد بود.

Aims: The aim of this study was to investigate the relationship between religious practice and spiritual well-being with the general health and coping style in soldiers. Methods: This study was descriptive correlation. The study population consisted of all the soldiers in a military unit. Among this population, 140 soldiers were randomly selected. In order to gather data, the practice of religious beliefs scale (Temple), the General Health Questionnaire (GHQ), and the coping style questionnaire were used. The data were analyzed by Pearson correlation coefficients and standard multiple regression. Results: Results show that there is a significant positive correlation between the practice of religious beliefs, general health and coping styles (P<0.05). Also, it has been seen that a significant positive correlation exists between spiritual well-being, general health and coping styles (P<0.05). Multiple regression analysis also showed that the practice of religious beliefs and spiritual well-being are able to predict general health and coping styles. Conclusion: The results showed that general health and stress coping strategies were significantly correlated with the practice of religious beliefs and the spiritual well-being of soldiers. In general it can be concluded that in order to increase public health and improve coping skills in the soldiers’ stressful situations, encouraging them to practice religious beliefs can be extremely effective.