تاثير درمان شناختي-رفتاري بر رضايتمندي زناشويي افراد معتاد

The Effect of Cognitive Behavioral Therapy on Marital Satisfaction in Substance Abusers

هـدف از پژوهش حاضر تاثير درمان شناختي-رفتاري بر رضايتمندي زناشويي در افراد معتاد بود. جامعه مورد مطالعه شامل كليه افراد معتاد مركز متادون درماني ترك اعتياد شهرستان قروه (نيكو سلامت) در سال 1392 بود. اين پـژوهـش نيمه آزمايـشي از نوع پيـش آزمون ـ پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه مورد مطالعه شامل 100 نفر افراد معتاد مراجعه كننده به مركز متادون درماني ترك اعتياد نيكو سلامت شهرستان قروه در سال 1392 بود. 28 نـفـر از افراد معتاد متاهل با استفـاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخـاب و به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. گروه آزمايش 13 جلسه روان درماني رفتار-شناختي را به صورت گروهي دريافت كردند، اما گروه كنترل تحت هيچ گونه آموزشي قرار نگرفت. جهت جمع آوري اطلاعات از پرسش نامه رضايت زناشويي انريچ استفاده شد و جهت تحليل داده‌ها ازآمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار) و استنباطي (تحليل كوواريانس) استفاده شد. نتايج نشان داد كه ميانگين نمرات خرده مقياس هاي رضايتمندي زناشويي (رضايت از شخصيت همسر، سطح ارتباط، حل تعارض، رضايت از اوقات فراغت، رابطه جنسي، احساسات و علائق مربوط به خويشاوندان و دوستان) در پس آزمون گروه آزمايش به طور معنا داري از ميانگين نمرات پس آزمون در گروه كنترل بالاتر بود. نتيجه گيري مي شود كه با توجه به اهميت سطح رضايتمندي زناشويي در دوره ترك مواد، مراكز ترك اعتياد مي توانند با ارائه درمان شناختي-رفتاري به افزايش سطح رضايتمندي زناشويي افراد چه در زمان ترك و چه پس از ترك مواد كمك كنند.

The current study aimed to investigate the effectiveness of cognitive-behavioral therapy on marital satisfaction in substance abusers. The sample of this study consisted of 100 substance abusers from the Drug Treatment Methadone Therapy Center (Nikoosalamat) in the city of Ghorveh in 2013. This study is semi-experimental with pre-test and post-test design. A total of 28 participants was selected by the convenience sampling method, and assigned randomly in the experimental and control groups. An experimental group received 13 sessions of behavioral-cognitive psychotherapy, but the control group received no intervention. To collect data, Enrich marital satisfaction scale was used and to analyze the data, covariance analysis was used. The results showed that the mean of marital satisfaction subscales (satisfaction with the spouse's character, level of communication, conflict resolution, satisfaction with leisure time, sex, feelings and interests of relatives and friends) in the post – tests in the experimental group were significantly greater than that the control group. It could be concluded that cognitive-behavioral therapy can increase the level of marital satisfaction of individuals, both during and after leaving the drug.