اثربخشي گروه درماني شناختي-رفتاري بر خودكارآمدي و افسردگي افراد وابسته به شيشه

The Effectiveness of the Cognitive-Behavioral Therapy on Self-Efficacy and Depression in Individuals Dependent on Crystal

هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي گروه درماني شناختي- رفتاري بر خودكارآمدي و افسردگي در افراد وابسته به شيشه بود. اين پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه افراد وابسته به شيشه مراجعه كننده به مراكز درمان سوءمصرف مواد شهرستان رودسر در سال 1395 بودند. 24 فرد وابسته به مصرف شيشه كه كمترين نمره را در خودكارآمدي و بيشترين نمره را در افسردگي كسب كرده بودند، انتخاب و به شكل تصادفي در دو گروه آزمايش (12 نفر) و كنترل (12 نفر) گمارده شدند. گروه آزمايش آموزش شناختي-رفتاري را طي 12 جلسه90 دقيقه اي دريافت كرد وگروه كنترل هيچ گونه آموزشي دريافت نكرد. گروه آزمايش و كنترل به پرسش نامه هاي خودكارآمدي و افسردگي پاسخ دادند. نتايج نشان داد كه درمان-شناختي رفتاري به شكل معناداري منجر به كاهش افسردگي و افزايش خودكارآمدي در گروه آزمايش شد. در مجموع، نتايج نشان داد كه درمان شناختي -رفتاري در افزايش خودكارآمدي و كاهش افسردگي اثربخش است و مي توان از آن استفاده كرد.

The purpose of this study was to investigate the effectiveness of cognitive-behavioral therapy on self-efficacy and depression in individuals dependent on crystal. This study was a quasi-experimental research conducted in the form of pretest-posttest with control group. Statistical population included all individuals dependent on crystal refereeing to Drug abuse treatment center of the city of Rudsar in 2016. Twenty four crystal-dependent individuals who achieved the lowest scores on the General Self-Efficacy Scale and the highest scores on the Beck Depression Inventory were selected and placed randomly in experimental (n=12) and control (n=12) groups. The experimental group received cognitive-behavioral therapy during ten ninety-minute sessions, whereas the control group did not receive any training. The experimental and control groups completed the General Self-Efficacy Scale and the Beck Depression Inventory in pretest-posttest. The results showed that the cognitive-behavioral therapy significantly led to increase self-efficacy and decrease depression (p<0.001). Overall, the findings revealed that the cognitive-behavioral therapy could affect on increasing self-efficacy and reducing depression and it could be used effectively.