ارزيابي شاخص‌هاي آمادگي بيمارستان‌هاي نظامي در برابر حوادث غير مترقبه طبيعي در ايران

The Assessment of Readiness Indicators in Military Hospitals against Natural Disasters in Iran

اهداف: هدف اين مطالعه تعيين ميزان آمادگي مقابله با حوادث غير مترقبه در بيمارستان‌هاي يكي از نيروهاي نظامي بود. روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي، چهار بيمارستان وابسته به يكي از نيروهاي نظامي، از نظر آمادگي در برابر بحران مورد ارزيابي قرار گرفتند. با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، نسبت به جمع‌آوري اطلاعات در 11 حيطه اقدام ‌گرديد. پاسخ هر سؤال در قالب چك‌ليست بر مبناي امتيازدهي از 1 تا 3 (خير، تا حدودي، بلي) توسط محقق با توجه به مطالعه مدارك موجود در بيمارستان‌ها تكميل گرديد و به هر حيطه با توجه به امتياز كسب‌شده امتياز ضعيف، متوسط و خوب تعلق گرفت. قسمت دوم پرسشنامه مربوط به طرز تلقي مديران راجع به بحران و آمادگي محل خدمت آنان بود. يافته‌ها: : از بين 28 مدير بيمارستاني 24 نفر مرد و ميانگين سابقه مديريت بيمارستاني مديران 3/27±5/64 سال بود. از نظر مديران بيمارستاني اولويت اصلي در برخورد با شرايط بحراني در بيمارستان‌ها نقص در برنامه‌ريزي كوتاه و بلندمدت بود. از سويي ديگر به‌جز حيطه اجراي مانور و پذيرش مصدومين كه در شرايط متوسط آمادگي قرار گرفتند؛ در ساير حوزه‌ها به‌طور ميانگين سطح آمادگي مناسب در برابر بحران‌ها مشاهده گرديد. البته در برخي از حيطه‌ها تفاوت معني‌داري بين بيمارستان مستقر در تهران و ساير بيمارستان‌ها وجود داشت. نتيجه‌گيري: تجهيز فراگير و مناسب بيمارستان‌هاي نظامي در تمامي نقاط كشور مي‌بايست در اولويت سازمان‌هاي سلامت در نيروهاي مسلح قرار گيرد.

Aims: The aim of this study was to assess readiness of military hospitals against disaster in Iran. Methods: In this cross sectional study four military hospitals were considered regarding their readiness against disasters. A previous self-administrated questionnaire was used in order to gather data in 11 subjects. The answer for each question was pointed by the researcher as one, two or three (as yes, somewhat or no) using the existed documents and direct audit. The classification of total points in each subject was as desirable, intermediate and weak. The second part of the questionnaire was designed for the opinion of the hospital managers about the disaster and hospital readiness. Results: Among 28 hospital managers, 24 were male and also the mean duration of their management career was 5.64± 3.27 years. The managers’ main hospital priority regarding to disasters was the absence of short and long time planning. On the other hand, except for the implementation of maneuver and patient reception which were in intermediate readiness in other subjects we saw desirable readiness. Of course in some subjects there was meaningful difference between the hospital located in Tehran and the others. Conclusion: A Comprehensive and appropriate outfit of military hospitals around Iran should be considered as a priority by the military health organizations.