تاثير اضافه نمودن يك وظيفه ثانويه شناختي بر متغيرهاي كينماتيكي راه رفتن در بيماران مبتلا به پاركينسون

The effects of cognitive dual task on gait's kinematic variables in people with Parkinson's disease

مقدمه بيماري پاركينسون با ضعف كنترل وضعيت بدن (Posture) و افت عملكرد حركتي، به ويژه در راه رفتن، همراه است. شناسايي عواملي كه در بهبود عملكرد حركتي اين بيماران مؤثرند از اهميت كلينيكي برخوردار است. هدف از انجام اين تحقيق، ارزيابي تاثير يك وظيفه شناختي ثانوي بر متغيرهاي كينماتيك راه رفتن در بيماران مبتلا به پاركينسون بود. مواد و روش ها تعداد 10 بيمار زن مبتلا به پاركينسون تحت درمان با لوودوپا به ترتيب با ميانگين سن، قد و وزن 3/6 ± 59/6 سال، 4/4 ± 157/2 سانتي متر و 6/7 ± 67/2 كيلوگرم به عنوان گروه تجربي و 14 زن سالم غير ورزشكار با سن، قد و وزن مشابه به عنوان گروه شاهد در اين تحقيق شركت كردند. الگوي كينماتيك راه رفتن آزمودني ها در حالت عادي و همراه با يك وظيفه شناختي ثانوي با استفاده از دستگاه تجزيه و تحليل حركتي (High-Rez Motion Analysis System) مورد اندازه گيري قرار گرفت. طرح آزمايش شامل يك عامل بين گروهي و دو عامل درون گروهي (هر يك با دو سطح) بود و براي تحليل آماري از آزمون Repeated Measure (0/05 = μ) استفاده گرديد. يافته ها طول گام (Stride) افراد سالم و بيمار در راه رفتن عادي به ترتيب 4/7 ± 121/9 و 6/1 ± 79/7 و در راه رفتن همراه با اجراي وظيفه ثانوي شناختي 0/5 ± 127/3 و 6/5 ± 86/4 بود. در بيماران مبتلا به پاركينسون، طول گام، سرعت گام برداري، سرعت زاويه اي مفاصل اندام تحتاني، و دامنه حركتي مفاصل اندام تحتاني كوچك تر از افراد سالم بود. اما، زمان حمايت دوگانه در بيماران به طور معني داري بيشتر از اين مقدار در افراد سالم بود (0/001 = P). ميزان طول گام بيماران و دامنه حركتي مفصل ران در راه رفتن با وظيفه ثانوي شناختي به طور معني داري بهبود يافت (0/001 = P). بحث: وظيفه ثانوي شناختي هنگام راه رفتن موجب بهبود متغيرهاي كينماتيكي راه رفتن مي شود. افزودن وظيفه ثانوي شناختي هنگام تمرين راه رفتن در برنامه توان بخشي بيماران مبتلا به پاركينسون توصيه مي گردد.

Introduction: Parkinson's disease is associated with postural control deficits and functional performance weakness, more specifically abnormal gait. Identification of the beneficial factors to improve motor performance of these patients are clinically important. The objective of this study was to investigate the effects of a cognitive dual task on kinematic variables of the gait in patients with parkinson's disease. Materials and Methods: Ten female patients with parkinson's disease (On Levedopa) with mean age, height and weight of 59.6 yrs ± 3.6 yrs , 157.2 cm ± 4.4 cm and 67.2 kg ± 6.7 kg respectively as experimental group. Also, 14 healthy female with similar age, height and weight were served as control group. Using a H-Rez 3D Motion Analysis system the motions of lower limbs were captured and the related kinematic variables were analyzed during walking with and without cognitive dual task. MANOVAs was used for statistical analysis with (α = 0.05). Results: Stride length of the control and experimental groups for normal walking were 121.9 cm ± 4.7 cm and 79.7 cm ± 6.1 cm , respectively (P = 0.001). These values for walking under cognitive dual task for control and experimental groups were 127.3cm ± 5.0cm and 86.4 cm ± 6.5 cm, respectively in PD patients, stride length, walking speed, joints' range of motion and angular velocity at joints were smaller. But, the double support in patients were greater than the normal subjects (P = 0.001). Cognitive dual task increased the stride length, walking speed, hip range of motion and decreased the double support time. Conclusion: cognitive dual task can improve the walking pattern and is recommended for rehabilitation program.