از شكل تا وجه (تعمقي در واژگان دلالتگر ظاهر اثر، در حوزه معماري)

سطح مفهوم كلمه ها در انعكاس ديدگاههاي معرفتي، ضرورت توجه به واژگان را در حوزه معماري بايد بازبيني و تثبيت شوند، واژگان اشاره كننده به ظاهر اثر هستند.اهميت اين واژگان به دليل تأثير فهم از ظاهر بر محصول متعين توليد شده است.اين واژگان در صورت تدقيق انعكاس دهنده ديدگاهها در خصوص ظاهر در عرصه معماري هستند و به اين ترتيب يكي از ابزارهاي اشاره كننده به مرتبه وجودي اثر به شمار ميروند. در حاليكه كاربردهاي متفاوت و ناهماهنگ فعلي اين امكان را تا حد زيادي از بين برده است.برخي از واژگان دلالتگر ظاهر اثز معماري عمق معنايي بيشتري دارند و با معناي دو وجهي خود، علاوه بر اشاره به ظاهر پيوند مرتبه ظاهري و باطني را نيز به طور ضمني بيان ميكنند. در حاليكه ديگر واژگان تنها به ظاهر ديدني دلالت دارند. به اين ترتيب شاهد سلسله مراتبي در ميان واژگان دلالتگر ظهار هستيم. چنين سلسله مراتبي در ميان ظواهر خلق شده نيز برقرار است، برخي از آثار معماري با توجه به عالم ماهيات خلق شده اند و از طريق ظاهرشان به عوالم برتر رهنمون مشوند. بنابر اين ميتوان با دلالت بر ظاهر اثر در واژگاتن،سلسله مراتب معنايي آن ها را در نظر گرفت.