تأثير آموزش توزيع غذا بر ميزان باقي‌مانده غذايي در بيمارستان بوعلي تهران در سال 1389

The Effect of Food Distribiution Training on Amount of Food Residuals in Tehran Boali Hospital in 2010

زمينه و هدف: غذا براي سلامتي و درمان مهم مي‌باشد. افزايش باقي‌مانده غذايي به خصوص در بيمارستان مي‌تواند منجر به كاهش دريافت غذا، افزايش هزينه درمان و مدت بستري شود. هدف اين مطالعه تعيين تأثير آموزش اصول خدمات غذايي بر ميزان باقي‌مانده غذا در بيمارستان بوعلي تهران جهت ارتقاء كترينگ بيمارستان مي‌باشد. مواد و روش‌ها: اين پژوهش يك مطالعه كاربردي و نيمه تجربي بوده كه كليه پرسنل بخش تغذيه (15 نفر)، تحت آموزش اصول خدمات غذايي قرار گرفتند. براي آگاهي از وضعيت خدمات غذايي و باقي‌مانده غذايي، از 130 نفر (پرسنل، بيمار بستري و همراه) مطالعه به عمل آمد. ابزار مطالعه پمفلت آموزشي، پرسش‌نامه رضايت‌سنجي غذا و چك‌ليست مشاهده‌اي باقي‌مانده غذايي بود. جهت مقايسه ميزان باقي‌مانده غذا در قبل و بعد از آموزش از آزمون t زوجي استفاده شد. يافته‌ها: بيشتر شركت‌كنندگان از وضعيت خدمات غذايي موجود ناراضي بودند. بين ميزان باقي‌مانده غذايي قبل و بعد از آموزش پرسنل تفاوت معني‌داري مشاهده شد )001/0=p، 36/5-=.(t ميانگين ميزان غذاي باقي‌مانده در وعده صبحانه از 8/1 در قبل از آموزش، به 7/0 بعد از آموزش، در وعده نهار از 09/2 به 89/1 و در وعده شام از 2/2 به 6/1 تنزل نمود. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد برنامه‌هاي آموزشي براي پرسنل بتواند سطح دانش آن‌ها را نسبت به وظايف خود افزوده و نقاط ضعف و قوت آن‌ها را در بهبود كيفيت عملكرد و رضايت مشتري و سودآوري، نشان دهد.

Background and Objectives: Food is very important for health and treatment. The inctease of food residuals specially in hospitals can lead to the decreas of food intake and also increase cost the of treatment and hospitalization. The goal of this study was to determine the effect of food services training on amount of food residual in Tehran Boali Hospital to improve hospital catering. Materials and Methods: This Research was a practical and semi-experimental study. All of the food staff (15 persons) were trained in the form of direct teaching by using educational pamphlets about food services. To determine the food service situation and assess the amount of food residual the study was performed on 130 persons (in-patients and personnel). The other tools of this study were satisfaction questioner and food residual observational checklist. To compare the amount of food residual before and after training paired t-test was applied. Results: Most of the participants were dissatisfied with food services and significant differences were shown between the amount of food residual befor and after personel training (t=-5.36 p=0.001). The average amount of food remaining at breakfast from 1.8 in pre-teaching was deacrease to 0.7 and at lunch from 2.09 to 1.89 and in dinner time from 2.2 to 1.6 reduced. Conclusion: It seems that educational planning for personels can indicated and raise their knowledg about their duties and their weaknesses and Strengths to improve quality performance which will lead to customer satisfaction and hospital profitability.