بررسي نقش مزاج بر سطوح شاخص‌هاي آسيب عضلاني پس از فعاليت حاد مقاومتي در مردان غيرورزشكار

Investigating the effect of temperament on the indices of muscle damage after acute resistance exercise in non-athletic men

قدمه: در طبّ سنّتي ايران، ورزش عامل مهمي در حفظ سلامتي به شمار مي‌رود. دانشمندان معتقدند هر ورزش آثار ويژه‌اي بر افراد مي‌گذارد. مزاج در طبّ سنّتي عاملي اساسي در ايجاد تفاوت‌هاي فردي محسوب مي‌شود. هدف اين تحقيق، بررسي نقش مزاجبر ميزان آسيب­هاي عضلاني بعد از تمرين مقاومتي است. مواد و روش‌ها: تحقيق كاربردي به روش نيمه‌تجربي انجام شد. آزمودني‌ها شامل مردان مجرد با سن18 تا 26 سال بودند. تعداد افراد 38 نفر بود كه بعد از تكميل رضايت‌نامه به يك گروه 18 نفري سردمزاج و يك گروه 20 نفري گرم‌مزاج تقسيم شدند.سپس تست قدرت عضلاني پشت ران از دو گروه انجام گرفت. قبل و بلافاصله بعد از تمرين از دو گروه خون‌گيري بعمل آمد و آنزيم ها در آزمايشگاه بررسي شدند. داده‌ها از طريق آزمون تي مستقل و يوي من ويتني با نرم‌افزار spssنسخۀ 21 تجزيه‌وتحليل شدند. يافته‌ها: قدرت عضلاني نسبي در افراد گرم‌مزاج با ميانگين( 7/. ± 61/. )به‌طور معناداري بيشتر از افراد سردمزاج با ميانگين( 6/. ± 54/.) بود(16%=p ( . آنزيم كراتين فسفوكيناز در افراد گرم‌مزاج با ميانگين 102 ± 195/6 به‌طور معناداري بيشتر از افراد سردمزاج با ميانگين 73/9 ± 145/1 بود (12%=p (. لاكتات دهيدروژناز در گروه گرم‌مزاج با ميانگين 52/85 ± 274/18 و گروه سرد‌مزاج با ميانگين 46/6 ± 274/3 هيچ تفاوتي نداشت . نتيجه‌گيري: گرم‌مزاج‌ها توان قدرتي بالاتري داشتند اما اگر براي سلامتي ورزش مي‌كنند بايد ابتدا تمرين خود را با يك برنامۀ تمرين مقاومتي با درصد كمتري از يك تكرار بيشينه شروع كنند تا از آسيب‌هاي وارده بر عضلات كاسته شود.

Introduction: Exercise is considered as an important factor in maintaining health in Iranian traditional medicine. Scientists believe that every sport exercise brings about specific effects. In traditional medicine, temperament is considered as a fundamental factor in creating individual differences. This study aimed to investigate the effect of temperament on muscle damage after resistance exercise. Methods: This study was a practical and quasi-experimental research. The participants were 38 single men aged 18-26 years. They were assigned to two groups, one including 18 cold-tempered participants and the other composing of 20 warm-tempered ones. Subsequently, the muscle strength test was performed in the two groups. Before and immediately after the exercise, blood samples were taken from the both groups and the enzymes were examined in the laboratory. The data were analyzed through independent T-test and Mann–Whitney U test using SPSS 21. Results: The results showed that the relative muscle strength in warm-tempered individuals was significantly higher than that in the cold-tempered ones. Also, Creatine phosphokinase enzyme was significantly higher in warm-tempered group than that in the cold-tempered one. However, lactate dehydrogenase was not significantly different between the two groups at the pre- and post-test stages. The significance level was considered to be 0.05 (p≤0.05). Conclusion: It can be concluded that warm-tempered participants enjoy higher power, but if they exercise to be healthy, they should begin resistance training program with a lower percentage of their one repetition maximum (1RM) to reduce the damage to muscles.