شماره ركورد :
1029472
عنوان مقاله :
مقايسه تاثير چهار هفته تمرين مقاومتي و هوازي بر فاكتورهاي انعقادي و فيبرينولتيكي در مردان سالمند غيرفعال
عنوان به زبان ديگر :
Compare the Effect of 4 Weeks of Resistance and Aerobic Training on Blood Coagulation and Fibrinolytic Factors in Inactive Older Men
پديد آورندگان :
عموزاد مهديرجي، حسن دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساري - گروه فيزيولوژِي پزشكي ورزشي ساري، ايران , ميرسعيدي، مجتبي دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساري - گروه فيزيولوژِي ورزشي ساري، ايران , فدائي ريحان آبادي، ساجده دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساري - گروه فيزيولوژِي پزشكي ورزشي ساري، ايران
تعداد صفحه :
9
از صفحه :
150
تا صفحه :
158
كليدواژه :
پلاكت , تمرين مقاومتي , تمرين هوازي , فيبرينوژن
چكيده فارسي :
مقدمه : تغييرات و عدم تعادل در سيستم هموستاز يكي از علل اصلي حملات قلبي است. اطلاعات متناقضي درباره تاثير انواع تمرين ورزشي بر اين عوامل وجود دارد. از اين­ رو هدف پژوهش حاضر مقايسه تاثير 4 هفته تمرين مقاومتي و هوازي بر فاكتورهاي انعقادي و فيبرينولتيكي در مردان سالمند غير فعال مي­باشد. روش­ كار : اين مطالعه توصيفي به صورت نيمه تجربي و با طرح پيش ­آزمون و پس ­آزمون است كه از خرداد ماه 1390 تا تيرماه 1390 در شهر ساري انجام شد. 30 نفر از افراد سالمند (سن 63/73 ± 2/66 سال) به طور تصادفي به 3 گروه تقسيم شدند: گروه هوازي (تعداد=10 نفر)، مقاومتي (تعداد=10 نفر) و كنترل (تعداد=10 نفر). گروه هوازي و مقاومتي به ترتيب در يك برنامه تمرين هوازي و مقاومتي (3 روز در هفته، براي 4 هفته) شركت كردند. وزن بدن، شاخص توده بدن و سطوح عوامل انعقادي فيبرينوژن، PT، PTT وتعداد پلاكت­ ها و همچنين عامل فيبرينوليتيك D-dimer اندازه ­گيري گرديد. محاسبه و تجزيه و تحليل اطلاعات با نرم افزار SPSS و آزمون هاي تي، كولموگروف، اسميرنوف، آنوا و LSD انجام شد. نتايج: 4 هفته تمرين هوازي در افراد سالمند به ­طور معناداري سطوح عوامل انعقادي فيبرينوژن PT، PTT و تعداد پلاكت­ ها را كاهش داد، از طرفي موجب افزايش عامل فيبرينوليتيك D-dimer شد. همچنين متعاقب 4 هفته تمرين مقاومتي نيز عوامل انعقادي فيبرينوژن، PT، PTT و تعداد پلاكت­ ها كاهش يافت وليكن عامل فيبرينوليتيك D-dimer افزايش نشان داد. همچنين تاثير تمرين مقاومتي بر عوامل انعقادي PT، PTT ، تعداد پلاكت­ ها و عامل فيبرينوليتيك D-dimer بيشتر از تمرين هوازي بود، اما تاثير تمرين هوازي بر فاكتور انعقادي فيبرينوژن بيشتر از تمرين مقاومتي بود. نتيجه ­گيري: پژوهش حاضر حاكي از آن است كه پرداختن به فعاليت­ هاي هوازي و مقاومتي براي مقابله با عوارض تهديد­كننده سيستم هموستاز و فرآيند پيري بسيار مفيد باشد.
چكيده لاتين :
ntroduction Changes and imbalances in the homeostasis system is one of the main causes of heart attacks. Conflicting data existed about the effect of specific exercises on these factors. Therefore, the purpose of this study was to compare the effect of 4 weeks of resistance training and aerobic exercises on blood coagulation and fibrinolytics factors in inactive older men. Materials and Methods A total of 30 elderly people (age 63/73 ± 2/66 years) were randomly divided into 3 groups: an aerobic (n=10), resistance (n=10) and control (n =10) groups. Respectively, aerobic and resistance groups, participated in a program of aerobic and resistance exercise (3 days a week for 4 weeks). Body weight, bmi and coagulation factors levels such as, fibrinogen, pt, ptt and platelet count and also d-dimer fibrinolytic factors were measured. Results Overall 4 weeks of aerobic exercise training in older individuals significantly reduced fibrinogen, pt, ptt and platelets count levels, whereas increased d-dimer levels. Also 4 weeks of resistance training significantly reduced fibrinogen, pt, ptt and platelets count levels, but increased d-dimer fibrinolytic factor. It was also found that the effect of resistance training on blood coagulation factors such as pt, ptt, platelet count and d-dimer fibrinolytic factors was more than aerobic training, but the effect of aerobic training on coagulation factor fibrinogen was higher than resistance training. Conclusion This study suggested that participation in aerobic and resistance activities can be very useful for prevention of threatening complications of hemostatic system and the aging process.
سال انتشار :
1392
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد
فايل PDF :
7532657
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد
لينک به اين مدرک :
بازگشت