اثربخشي دورة آموزش حين خدمت بر نگرش آموزگاران مدارس عادي نسبت به آموزش فراگير دانش آموزان آسيب ديدة شنوايي

The Impact of Inclusive In-service Training on the Regular Primary Teacher’s Attitude Toward Inclusive Education of students with Hearing Impairment

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي دوره آموزش حين خدمت فراگير بر نگرش آموزگاران مدارس عادي نسبت به آموزش فراگير دانش‌آموزان آسيب ‌ديده شنوايي است. روش: روش اين پژوهش از نوع نيمه‌آزمايشي بود كه در آن نمونه‌اي شامل50 نفر (25 نفر آزمايش و 25 نفر گواه) از آموزگاران پذيراي دانش‌آموزان آسيب‌ ديده شنوايي شهر تبريز انتخاب و پس از جايگزيني بدون انتصاب تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه مورد مطالعه قرار گرفتند. در فرايند طرح، گروه آزمايشي تحت آموزش حين خدمت فراگير قرار گرفت و گروه گواه هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. يافته‌ها: تحليل كوواريانس نشان داد كه نگرش كلي گروه آزمايشي نسبت به گروه گواه به طور چشمگيري تغيير كرده و مثبت‌تر شده است (01/0>p)؛ به ديگر سخن، برگزاري دوره آموزشي حين خدمت سبب مثبت‌تر شدن كل نگرش آموزگاران شده است. همچنين تحليل يافته‌ها نشان دادند كه نگرش گروه آزمايشي در حيطه‌هاي باور به فلسفه فراگيرسازي، احساس شايستگي خود، تأمين پشتيبانيهاي لازم، روابط دانش‌آموزان عادي و آسيب‌ديده شنوايي و نتايج حاصل از فراگيرسازي نسبت به گروه گواه به طور چشمگيري مثبت‌تر شده و در حيطه جو يادگيري در كلاس و مدرسه فراگير تفاوت قابل توجهي نداشته است (01/0>p). نتيجه‌گيري: برگزاري دوره آموزشي حين خدمت فراگير احتمالاً مي‌تواند نگرش كلي و نگرش در حيطه‌هاي باور به فلسفه فراگيرسازي، احساس شايستگي خود، تأمين پشتيبانيهاي لازم، روابط دانش‌آموزان عادي و آسيب‌ديده شنوايي و نتايج حاصل از فراگيرسازي آموزگاران پذيراي دانش‌آموزان آسيب‌ديده شنوايي را نسبت به فراگيرسازي مدارس براي اين دانش‌آموزان مثبت‌تر كند. اما در حيطه نگرش به جو يادگيري در كلاس و مدرسه فراگير، تغييري ايجاد نمي‌كند

Objective: The purpose this research was to investigate the effectiveness of inclusive in-service training on the regular primary teacher’s attitude toward inclusive education of students with hearing impairment. Methods: The method of this research was quasi-experimental, including 50 sample people (25 experimental, 25 control group). They were selected randomly without replacement. During the study, the experimental group was exposed to the inclusive in-service training and control group did not any service. Results: Covariance analysis showed that experimental group’s attitude became more positive towards control group (P<0/01). Furthermore, the analysis of results manifested that experimental group’s attitude became more positive at domains of philosophy of inclusive education, feeling of competence, security supports, relationship of normal and students with hearing impairment, and expected outcome of inclusive education, but did not show any significant difference in classroom learning climate (P>0/05). Conclusion: Holding inclusive in-service training can change some related attitudinal aspects.