عنوان مقاله :
نقش ميانجي گري انگيزش ايمني در رابطه بين روشهاي مديريت ايمني و رفتارهاي ناايمن
عنوان به زبان ديگر :
The mediating role of safety motivation in relationship between of safety management practices and unsafe behaviors
پديد آورندگان :
رحيمي پردنجاني، طيبه دانشگاه بجنورد - دانشكده علوم انساني - گروه روانشناسي , محمدزاده ابراهيمي، علي دانشگاه بجنورد - دانشكده علوم انساني - گروه روانشناسي
كليدواژه :
رفتارهاي ناايمن , روش هاي مديريت ايمني , انگيزش ايمني , كاركنان
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: پژوهش حاضر با هدف آزمودن الگويي از روابط روش هاي مديريت ايمني با رفتارهاي ناايمن با ميانجي گري انگيزش ايمني انجام شد.
روش بررسي: طرح پژوهش همبستگي از طريق الگويابي معادلات ساختاري بود و نمونه پژوهش شامل 265 نفر از كاركنان عملياتي يك شركت صنعتي بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. شركت كنندگان در اين پژوهش مقياس روش هاي مديريت ايمني، مقياس انگيزش ايمني و پرسشنامه رفتارهاي ناايمن را تكميل نمودند. روايي و پايايي همه پرسشنامه ها قابل قبول گزارش شده است. ارزيابي الگوي پيشنهادي با استفاده از الگويابي معادلات ساختاري (SEM) براساس نرم افزار AMOS-21 و SPSS-19 انجام گرفت. جهت آزمودن اثرات واسطه اي از روش بوت استراپ در برنامه ماكرو آزمون پريچر و هيز استفاده شد.
يافته ها: نتايج نشان داد كه الگوي پيشنهادي از برازندگي خوبي برخوردار است. روش هاي مديريت ايمني اثر مستقيمي بر رفتارهاي ناايمن و انگيزش ايمني دارد (0/0001< P). همچنين اثر واسطه اي انگيزش ايمني در رابطه بين روش هاي مديريت ايمني با رفتارهاي ناايمن مورد تائيد قرار گرفت (0/0001< P).
نتيجه گيري: بنابراين، سازمان ها مي توانند با بهبود رويه هاي مديريت ايمني خود و نيز آموزش به كاركنان و سرپرستان براي تقويت انگيزش ايمني، رفتارهاي ناايمن و به دنبال آن حوادث شغلي را كاهش دهند.
چكيده لاتين :
Background and aims: The present study tests a model of relationship between safety
management practices and unsafe behaviors with mediation of safety motivation.
Methods: Research design was correlation through structural equation modeling (SEM) and
the sample consisted of 265 employees of an industrial company who were selected by
stratified random sampling method. Participants of this study completed safety management
practices scale, safety motivation scale and unsafe behaviors questionnaire. Reliability and
validity all of questionnaires were accepted. Structural equation modeling (SEM) through
AMOS-21 and SPSS-19 software packages was used for data analysis. In addition, Preacher
and Hayes’ SPSS Macro program was used for testing mediation.
Results: The results showed that the proposed model fit the data properly. Safety
management practices have direct effect on unsafe behaviors and safety motivation
(p<0.0001). Also the mediating effect of safety motivation in relationship between safety
management practices and unsafe behaviors was confirmed (p<0.0001).
Conclusion: Organizations can by increasing the safety management practices and also
training to employees and supervisors to reinforce the safety motivation, reduce unsafe
behaviors and followed to reduce occupational accidents.
عنوان نشريه :
سلامت كار ايران
عنوان نشريه :
سلامت كار ايران