عنوان مقاله :
مقايسه الكترومايوگرافي عضلات پلانتار فلكسور و نرخ بارگذاري در حركت فرود تك پاي مردان داراي زانوي پرانتزي و نرمال از ارتفاعات مختلف
عنوان به زبان ديگر :
The Comparison of Electromyography of Plantar Flexor Muscles and Loading Rate during Single Leg drop Landing between Men with Genu Varum Deformity and Normal Knee from Different Heights
پديد آورندگان :
شجاع الدين، صدرالدين دانشگاه خوارزمي - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران , موسوي، كاظم دانشگاه خوارزمي - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران , معمار، رغد دانشگاه خوارزمي - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران
كليدواژه :
الكترومايوگرافي , عضلات پلانتار فلكسور , نرخ بارگذاري , فرود تك پا , زانوي پرانتزي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: بين نرخ بارگذاري و آرتروز ارتباط وجود دارد و زانوي پرانتزي عامل خطري براي بروز آرتروز است . درك تغييرات متغيرهاي بيومكانيكي در حركت فرود افراد داراي زانوي پرانتزي، بينش خوبي براي پيشگيري از بروز آرتروز در اين افراد خواهد داد. لذا هدف تحقيق حاضر، مقايسه نرخ بارگذاري و الكترومايوگرافي عضلات پلانتار فلكسور در حركت فرود تك پاي مردان داراي زانوي پرانتزي و نرمال از سه ارتفاع بود.
مواد و روشها: در اين تحقيق نيمه تجربي، 40 نفر دانشجوي مرد سالم، شامل 20 نفر داراي زانوي پرانتزي و 20 نفر داراي زانوي نرمال شركت كردند. ناهنجاري زانوي پرانتزي با استفاده از كوليس و گونيامتر اندازه گيري شد . آزمودني ها 40 و 60 سانتيمتري) روي صفحه نيرو انجام دادند . حركت فرود به دو مرحله ، حركت فرود تك پا را از سه ارتفاع ( 20)تقسيم گرديد: 100 ميلي ثانيه قبل و بعد از تماس پا با زمين. براي تجزيه تحليل داده ها از آزمون تحليل واريانس مختلط استفاده شد. ،(يافته ها: تفاوت معنيداري در فعاليت عضله دوقلوي داخلي و نعلي قبل از فرود بين دو گروه مشاهده نشد (p>0/0 5 )اما در ميزان بار و فعاليت عضله دوقلوي داخلي بعد از فرود بين دو گروه تفاوت معنا داري به دست آمد( 5 p>0/0 )و عضله نعلي تفاوت معناداري را بعد از فرود بين دو گروه نشان نداد( p>0/0 5) نتيجهگيري: احتمالاً يك دليل افزايش خطر آسيب ديدگي و ابتلاء به آرتروز در افراد داراي زانوي پرانتزي، افزايش نرخ بارگذاري در اندام تحتاني در حركت فرود ميباشد و توصيه ميشود براي كاهش اين خطرات بر تمرينات اصلاحي و عمل بيومكانيكي اصلاح يافته تمركز شود.
چكيده لاتين :
There is relation between the rate of loading and arthrosis. Genu varum results in
osteoarthritis. Knowing the changes of the affected biomechanical variables during landing result in fundamental understanding to prevent arthrosis in people with genu varum deformity. Hence, the purpose of this study was to
compare the plantar flexor muscles activity with the rate of loading during single leg drop landing between men with genu varum deformity and normal knee from three heights.
Materials and Methods: 40 healthy male students participated in this semi-experimental research. Subjects
were 20 people with genu varum deformity and the rest half with normal knee. Genu varum deformity was
measured by a caliper and goniometer. Subjects performed single-leg landing dropping from three different
heights (20, 40 and 60 cm) onto a force platform. Landing movement was divided into two phases: 100 ms
precontact and postcontact of foot onto the ground. Data analysis was performed using Mixed ANOVA.It has been observed no significant difference during pre-landing between the activities of the medial
gastrocnemius and soleus muscles (p> 0.05). Although, there was a significant difference between two groups in
the rate of loading with the activity of the medial gastrocnemius muscle during post-landing (p<0.05) and
eventually there was no significant difference between soleus muscle activity in post-landing (p>0.05).
Conclusion: The higher rate of injury and arthrosis risk in people with genu varum in respect of normal ones
might be due to the rate of high loading inserted to the extremities during landing. To diminish these risks,
corrective exercises and corrected biomechanical activity are recommended.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان