بررسي ارتباط حداكثرظرفيت هوازي با توانايي شناختي و عملكرد تحصيلي دانشجويان

Relation between maximum aerobic capacity with cognitive ability and academic performance

زمينه و هدف: آموزش عالي نقش عمده‌اي در توسعه‌ي منابع انساني و تربيت افراد متخصص دارد و اُفت تحصيلي زيان‌هاي علمي، فرهنگي و اقتصادي زيادي متوجه دولت‌ها وخانواده‌ها مي‌كند. شناسايي عوامل مهم در پيشرفت تحصيلي مستلزم تحقيقات بسيار در اين زمينه است. تمرينات منظم فيزيكي از مهم‌ترين بخش‌هاي سبك زندگي سالم و مرتبط با عملكرد بهتر تشخيص داده شده است. توانايي فيزيكي با ميانجي‌گري توانايي شناختي موجب پيشرفت تحصيلي مي‌شود. تحقيق حاضر گامي درجهت آزمون اين فرضيه و سنجش تاثير مستقيم و غير مستقيم حداكثرظرفيت هوازي بر عملكرد تحصيلي در دانشجويان مي‌باشد. روش بررسي: 350 نفر از دانشجويان مشغول به تحصيل دوره كارشناسي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي در اين مطالعه شركت كردند. نمونه‌ها پس از مطالعه و امضاي رضايت نامه، پرسشنامه عملكرد تحصيلي فام و تيلور را پاسخ و تست شناختي استروپ پيچيده وتست پله چستر را انجام دادند. داده‌هاي به دست آمده از اين آزمون‌ها توسط نرم‌افزار 22SPSS و از طريق تحليل مسير مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته­ ها: آزمون همبستگي پيرسون ارتباط مثبت و معني‌دار در سطح 5 درصد بين توانايي فيزيكي با توانايي شناختي و عملكرد تحصيلي را تشخيص داد. نتايج تحليل مسير نشان داد اثر علي كلي حداكثر ظرفيت هوازي بر عملكرد تحصيلي 0/559، مقدار تأثير مستقيم حداكثر ظرفيت هوازي بر عملكرد تحصيلي0/505و مقدار تأثيري كه با ميانجي‌گري توانايي شناختي بر عملكرد تحصيلي مي‌گذارد 0/054 مي‌باشد. نتيجه­ گيري: مشابه تحقيقات پيشين ارتباط مثبت بين توانايي فيزيكي با توانايي شناختي و عملكرد تحصيلي تأييد شد. حداكثر ظرفيت هوازي هم به صورت مستقيم و هم غير مستقيم با ميانجي‌گري توانايي شناختي، عملكرد تحصيلي را تحت تأثير قرار مي دهد. اگر تمامي متغيرهاي ميانجي (كه تا كنون شناسايي نشده‌اند) به درستي شناسايي و در اين الگو جانمايي شوند ضريب اثر كل حداكثر ظرفيت هوازي بر عملكرد تحصيلي افزايش مي‌يابد و قوام الگوي فعلي ارتقاء خواهد يافت.

Background and aims: Higher education plays an important role in the development of human resources and professional expertise. However, academic failure could expose families and governments with numerous scientific, cultural and economic problems. Identification of important factors relevant to academic achievement requires further researches. Regular physical exercise is among the most important contributor of a healthy lifestyle which is known to be associated with better performance. Physical ability with intermediation of cognitive ability leads to academic achievement. This study is a step towards assessing this hypothesis by evaluating direct and indirect effects of aerobic capacity on students’ academic performance. Methods: 350 bachelor students of Shahid Beheshti University of Medical Sciences were participated in this study. After studying and signing consent form, they completed Faam and Taylor Academic Performance Questionnaire and accomplished complex Stroop Cognitive Test as well as Chester Step Test. Data was analyzed using "SPSS22" through path analysis. Results: Pearson correlation test showed a positive and significant relationship between physical ability with cognitive ability and academic performance. Path analysis showed that the maximum aerobic capacity had an overall causal effect of 0.505 on academic performance while its mediated effect by cognitive ability was 0.054. Conclusion: In line with previous researches, positive relationship between physical ability, cognitive ability and academic performance were approved. The maximum aerobic capacity can affect academic performace. However, if other possible intermediate variables (not yet identified) are correctly identified and located in this template, total effect coefficient of maximum aerobic capacity on academic performance will increases and consolidation of current template will promote.