بررسي كاربرد پذيري شاخص حرارتي ناراحتي اصلاح شده(MDI) در مشاغل روباز: مطالعه موردي معادن روباز استان تهران

Applicability of Modified discomfort index (MDI) in outdoor occupational environments: a case study of an open pit mines in Tehran Province

زمينه و هدف: با توجه به توسعه شاخص‌هاي گرمايي متعدد و محدوديت‌هاي مربوط به هر يك، در اين مطالعه كاربردپذيري و اعتبارسنجي شاخص حرارتي ناراحتي اصلاح شده (Modified discomfort index) در محيط‌هاي شغلي روباز مد نظر بوده است. روش بررسي: اين مطالعه بصورت مقطعي در تابستان 1395 در 12 معدن مصالح ساختماني استان تهران و بر روي 175 كارگر مرد انجام گرفت. پارامترهاي محيطي به‌همراه پارامترهاي فيزيولوژيكي (دماي دهاني، دماي پرده صماخ و دماي پوست) در 3 مقطع زماني به‌طور هم‌زمان اندازه‌گيري و همچنين شاخص Modified discomfort index به همراه 3 شاخص مستقيم حرارتي ديگر شامل Wet-bulb globe temperature، Oxford index و Wet-bulb dry temperature موردمحاسبه قرار گرفتند. براي بررسي كاربردپذيري و اعتبار سنجي شاخص ناراحتي اصلاح شده، ميزان همبستگي اين شاخص با شاخص استاندارد WBGT و دو شاخص اشاره شده ديگر در ساعات مختلف روز به همراه پاسخ‌هاي فيزيولوژيك از طريق ضريب همبستگي پيرسون تعيين شد. يافته ­ها: نتايج نشان داد كه شاخص MDI بيشترين ضريب همبستگي را با پارامترهاي محيطي دماي خشك ((r=0.918, p<0.001) و رطوبت نسبي ((r=0.43, p<0.001) نشان داده است. همچنين همبستگي اين شاخص با دماي تر و دماي گويسان هم بسيار بالا بدست آمد (r=0.88, p<0.001). در بين شاخص‌هاي حرارتي استفاده شده در اين مطالعه، شاخص MDI با سه شاخص ديگر بالاترين ضرايب همبستگي را نشان داد. از سويي ديگر بالاترين ضريب همبستگي با دماي دهاني مربوط به اين شاخص بوده (r=0.508, p<0.001) و بالاترين ضريب همبستگي با دماي پرده صماخ و دماي پوست را پس از شاخص WBGT بخود اختصاص داد. در كليه موارد ضريب همبستگي بسيار بالايي بين شاخص ناراحتي اصلاح شده با شاخص‌هاي ديگر در ساعات مختلف روز حاصل شده است. نتيجه­ گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه شاخص MDI مي‌تواند در عين ساده بودن، عدم نياز به وسايل پيچيده اندازه‌گيري، داشتن ضريب همبستگي بالا با پارامترهاي فيزيولوژيك، هزينه پايين و همچنين تفسير آسان و ساده جايگزين مناسبي براي شاخص WBGT در گستره دمايي و رطوبتي مورد مطالعه باشد.

Background and aims: Regarding development of several thermal indices and limitations of these indexes, in this research we were examined the applicability and validity of Modified discomfort index (MDI) in Outdoor occupational environments. Methods: This cross-sectional study was done on 175 subjects in summer (2016) in 12 mines construction materials of Tehran Province. Environmental and Physiological parameters (oral temperature, tympanic temperature and skin temperature) were measured simultaneously at three periods; also Modified discomfort index (MDI) together with three other Direct Indices include Wetbulb globe temperature (WBGT), Oxford index (WD) and Wet-bulb dry temperature (WBDT) were calculated. For survey of applicability and validity of Modified discomfort index, the correlation between this index and other Direct Indices at different times of day with Physiological parameters was determined through the Pearson correlation coefficient. Results: The results showed that MDI index had more correlation with environmental parameters dry bulb temperature (r=0.918, p<0.001) and relative humidity (r=0.43, p<0.001), also very high correlation coefficient with wet-bulb temperature and black-globe temperature (r>0.88, p<0.001). Among the thermal indices used in this study, MDI index had more correlation coefficient with three other indices. On the other hand; MDI had the highest correlation coefficient with oral temperature (r=0.508, p<0.001) and the higher correlation with the tympanic and skin temperature after the WBGT index. In all cases, there was a very good correlation between MDI and other indicators at different times of day. Conclusion: It can be concluded that MDI, despite being simple, lack of need for sophisticated equipment to measure, having a high correlation with physiological parameters, low cost and easy interpretation can be used as substitute for the WBGT index in the range of temperature and humidity study.