مقايسه اثر دو شيوه تمريني حاد تداومي و تناوبي پرشدت بر پاسخ فيبرينوژن و پروتئين واكنشي C در زنان غيرفعال

Comparing the effects of two acute training methods of continuous and high-intensity interval on fibrinogen and high sensitivity C-reactive protein responses in sedentary women

مقدمه: شاخص هاي التهابي پروتئين واكنشي C و فيبرينوژن ارتباط قوي با بيماري قلبي عروقي دارند و نوع ورزش ممكن است بر پاسخ اين شاخص ها اثر گذار باشد. لذا در تحقيق حاضر اثر دو شيوه تمريني حاد تداومي و تناوبي پرشدت بر پاسخ فيبرينوژن و پروتئين واكنشي C با حساسيت بالا در زنان غيرفعال مقايسه شد. روش كار: 20 زن جوان غيرفعال بطور تصادفي به گروه هاي تمرين تداومي و تناوبي پرشدت تقسيم شدند. گروه تداومي روي نوارگردن به مدت 40 دقيقه با شدت 60 تا 65% حداكثر اكسيژن مصرفي و گروه تناوبي 36 دقيقه با ست هاي متناوبي از 1 دقيقه با شدت 90 تا 95% و 3 دقيقه با شدت 50 %حداكثر اكسيژن مصرفي دويدند. نمونه هاي خوني قبل، بلافاصله و يك ساعت پس از تمرين گرفته شد. از آزمون هاي تحليل واريانس با اندازه گيري تكراري، تعقيبيLSD و t مستقل براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد. نتايج: سطوح هر دو متغير فيبرينوژن و پروتئين واكنشي C با حساسيت بالا بلافاصله پس از هر دو نوع تمرين حاد افزايش معني داري يافت(0/05>p) و متعاقب يك ساعت ريكاوري غيرفعال تا سطوح نزديك به پايه كاهش يافت(0/05>p). اما سطوح فيبرينوژن در گروه تداومي پس از يك ساعت ريكاوري در سطوحي بالاتر از پايه باقي ماند(0/007=p). نتيجه گيري: پاسخ پروتئين واكنشي C با حساسيت بالا و فيبرينوژن متعاقب يك جلسه تمرين تداومي با شدت متوسط و تناوبي پر شدت مشابه بود، اما تمرينات حاد تداومي ممكن است منجر به القاي افزايش ملايم سطوح فيبرينوژن زمان ريكاوري در مقايسه با تمرينات تناوبي شوند. واژگان كليدي: پروتئين واكنشي C ، فيبرينوژن، تمرين تناوبي.

Introduction: Inflammatory markers such as fibrinogen and C-reactive protein are strongly associated with cardiovascular diseases and the type of exercise may influence these biomarker responses. The present study compared the effects of two acute training methods of continuous and high- intensity interval on fibrinogen and high sensitivity C-Reactive Protein (hs-CRP) responses in sedentary women. Materials & Methods: Twenty sedentary young women were randomly assigned to continuous exercise (CE) and highintensity interval training (HIE) groups (n=10). CE group performed moderate-intensity continuous exercise at an intensity of 60 to 65% of Vo2max for 40 minute on treadmill. HIE group completed 36 minutes of treadmill running with alternating 60 s at 90-95% Vo2max and 240 s at 50% Vo2max. Venous blood samples were collected before, immediately after and 60 min after training. Results: Both Fibrinogen and hs-CRP levels significantly increased immediately after both acute exercises (P<0.05) and significantly decreased close to baseline levels after 1 hour of the passive recovery (P<0.05). However, fibrinogen levels remained higher than baseline levels during recovery in CE group (P=0.007). Conclusion: Fibrinogen and hs-CRP responses were similar in both acute training methods of continuous and highintensity interval, but the continuous aerobic exercise may induce slightly higher levels of fibrinogen at recovery compared with high-intensity interval.