بررسي فنوتيپي و مولكولار مقاومت به بتالاكتام ها در نمونه هاي باليني استافيلوكوك هاي كواگولاز منفي مقاوم به متي سيلين

Phenotypic and molecular study of beta-lactam resistance in coagulasenegative staphylococci samples

زمينه و هدف: بروز مقاومت نسبت به آنتي بيوتيك هاي گروه بتالاكتام به يكي از شايع ترين موارد تبديل شده است. اين امر در پاتوژن هاي بيمارستاني، از جمله استافيلوكوك هاي كوگولاز منفي به فراواني ديده مي شود. از اين رو شناسايي عوامل مقاوم مي تواند در امر درمان كمك كننده باشد. هدف از اين مطالعه بررسي مقاومت در استافيلوكوك هاي كوگولاز منفي با روشهاي فنوتيپي و ژنوتيپي مي باشد. مواد و روش: در مجموع 710 جدايه از نمونه هاي باليني مراكز درماني شهر زاهدان جمع آوري شدند. بعد از تعيين جنس و گونه كردن نمونه هاي بدست آمده حساسيت آنها نسبت به 10 آنتي بيوتيك بتالاكتام با روش Disc diffusion تعيين شد. براي رديابي ژنهاي blaZ و mecA از پرايمرهاي اختصاصي و روش PCR استفاده شد. يافته ها: از جدايه هاي بدست آمده، 79جدايه استافيلوكوك ساپروفيتيكوس و 198جدايه استافيلوكوك اپيدرميديس بوند.از اين ميان 74 ايزوله (%98.1) به پني سيلين، 69 ايزوله ( 87/34 %) اوگزاسيلين، 31 ايزوله ( 39/24%) به سفترياكسون، 71 ايزوله ( 89/87 %) به سفوكسيتين، 43 ايزوله ( 54/43 %) به سفوتاكسيم،19 ايزوله ( 24/05) به سفازولين و 27 ايزوله ( 34/17 %) به سفالكسين در استافيلوكوك ساپروفيتيكوس مقاوم بودند. نتايج حاصل از PCR نيز حضور ژن هاي mecA و blaZ را در بيشتر ايزوله ها تاييد كرد. نتيجه گيري: در غربالگري اوليه به روش فنوتيپي ديسك ديفيوژن شيوع بسيار بالاي مقاومت را در شهر زاهدان نشان داد و مشخص شدكه 20تا 95درصد از ايزوله ها به انواع بتالاكتام هاي نسل هاي متفاوت مقاوم هستند. روش PCR حضور ژنهاي blaZ و mecA را در بيشتر ايزوله ها نشان مي دهد. اما ميزان بيان آن متفاوت است. اين نتيجه حاصل مي شود كه روش فنوتيپي ديسك ديفيوژن به تنهايي براي تعيين رويكرد درماني عفونت هاي ناشي از اين ارگانيسم مناسب نيست.

Introduction: The emergence of resistance to beta-lactam antibiotics is one of the most common resistance cases in Staphylococcus, including coagulase-negative Staphylococcus in hospital pathogens. Therefore, detection of resistance factors can be helpful in treatment process. This study aimed to determine betalactam resistance in coagulase-negative Staphylococcus by phenotypic and genotypic methods. Materials and Methods: Totally, 710 isolates were collected from clinical samples in health centers of Zahedan. After genus and species of isolates were determined, their sensitivity to 10 beta-lactam antibiotics was measured via disc diffusion method. PCR and specific primers were used to trace blaZ and mecA gens. Results: Of the total samples, 79 isolates were Staphylococcus saprophyticus and 198 isolates were Staphylococcus epidermidis. The resistance profile of the Staphylococcus saprophyticus isolates is as follows: 74 isolates (98.1%) to penicillin, 69 isolates (34.87%) Oxacillin, 31 isolates (24.39%) to ceftriaxone, 71 isolates (87.89%) to Cefoxitin, 43 isolates (43.54%) to cefotaxime, 19 isolates (24.50%) to cefazolin and 27 isolates (17.34%) to cephalexin. PCR results confirmed the presence of mecA and blaZ in most isolates. Conclusion: Given the frequency of mecA and blaZ genes and phenotypic test results in coagulase negative Staphylococcus, resistant to different groups of antibiotics is on the rise.