پژوهش جامعه‌شناختي و مسئله اعتبار نتايج، نقدي بر مقاله «تبريز، شهر بدون گدا»

A Biased Critique B ased on Misunderstanding of the Aims and Claims: Sociological Research and the Problem of Validity of Results: A Criticism of the Article “Tabriz, the City without Beggars

مقاله‌اي با عنوان «تبريز، شهر بدون گدا: مطالعه جامعه‌شناختي مواجهه شهروندان با پديده تكدي‌گري» از سيدحسين سراج‌زاده، توكل آقاياري هير و نشمين خضري در مجله مسائل اجتماعي ايران (بهار و تابستان 1396) به چاپ رسيد كه در آن برخي نارسايي‌ها به چشم مي‌خورد كه مبناي نقد حاضر قرار گرفته است. آگاهي از اين نارسايي‌ها شايد بتواند مانع از تكرار آنها شده و تحقيقات آتي را در مسير درست‌تري قرار دهد. مقاله مذكور به‌طور خلاصه كوشيده است با تأكيد بر ديدگاه و كنش شهروندان تبريزي درخصوص پديده تكدي‌گري و مواجهه با آن به اين پرسش پاسخ دهد كه «چرا شهر تبريز متكدي ندارد؟»(ص29) براي رسيدن به پاسخ اين سؤال از روش كيفي نظريه زمينه‌اي استفاده شده و براساس نتايج جمع‌بندي شده از مصاحبه با نمونه‌اي هدفمند از 20 شهروند تبريزي، 11 مقوله تبييني حول يك مقوله هسته به نام «فرهنگ مقابله‌اي» استخراج گرديده است كه به زعم نويسندگان محترم تبييني معتبر براي فقدان تكدي‌گري در تبريز است.