بررسي الگوي مناسب مهاربندي براي يك سكوي نيمه شناور اميركبير (ايران البرز)

سكو هاي نيمه شناور با توجه به ماهيت شناور بودن در معرض بارهاي محيطي مي باشند؛ از اين رو بررسي اين نيرو ها و بدست آوردن تنش هاي وارده به مهاربندهاي سكوي نيمه شناور و طراحي يك سيستم مهاربندي مناسب بر مبناي آن همواره مورد بحث و بررسي بوده است. سيستم هاي مهاري سكوي نيمه شناور سبب ايجاد نيروهاي بازگرداننده در صفحه افقي مي شوند و لذا حركات در درجه هاي آزادي Yaw و Sway و Surgeرا كنترل مي كنند. در پژوهش حاضر به جهت برآورد ميزان جابجايي يك مدل سكوي نيمه شناور از نوع GVA4000 در راستاي Surge و Sway و همچنين نيروي كششي وارد بر خطوط سيستم مهاربندي، سكوي نيمه شناور تحت 3 راستاي موج برخوردي 0 ، 45 و 90 درجه با شرايط محيطي درياي خزر و با اعمال اثر موج در نرم افزار Flow-3d شبيه سازي شده است. هم چنين از هفت سيستم مهاربندي متقارن در قالب مهاربندهاي 4 و 8 تايي براي بررسي بهترين حالات مهاربندي استفاده شده است. با توجه به نتايج تحقيق، سييستم مهاربندي با 4 خط مهاري توصيه نمي گردد و در سيستم با 8 خط مهاري نيز آرايش با زاواياي 30 و 45 درجه بين خطوط مهاري مجاور در برابر امواج برخوردي با زواياي مخنلف پاسخ هاي بهتري مي دهد. همچنين با بررسي نيروهاي محيطي وارد بر سازه سكو مشاهده مي شود كه مقدار نيروهاي وارد بر سازه در حالتي كه سكوي نيمه شناور در راستاي برآيند نيروهاي محيطي قرار گرفته و مهار گردد، كمينه ميشود. بطور كلي استفاده از 8 خط مهاري باعث كاهش چشمگير مقدار نيروي كششي وارده بر خطوط (بين 25 تا 60 درصد) مهاري و حركات جانبي سكو مي شود.