از هم‌افزايي تا هم‌آفريني

from synergy to synnovation

هدف از اين مقاله معرفي مفهومي جديد در مديريت تحت عنوان هم آفريني است. اين واژه در برابر هم‌افزايي يا سينرژي مطرح گرديد. سينرژي يا هم‌افزايي دلالت بر آن دارد كه برآيند كار جمعي، بسيار فراتر از برآيند كار تك‌تك افراد يا به عبارتي روشن‌تر «كل بزرگ‌تر از جمع اجزاست». براساس هم‌آفريني برآيند نوآوري جمعي يا نوآوري سيستمي بيش از جمع نوآوري‌هاي فردي است. مفهوم هم‌آفريني از جمع‌آوري و تحليل داده‌هاي متني و نمونه‌برداري نظري از آثار و متن مصاحبه‌هاي خبرگان مديريت و انديشمنداني چون گري همل، رالف استيسي و تام پيترز و تحليل داده‌هاي به دست آمده با استفاده از رويكرد نظريه‌پردازي داده بنياد ظهور يافت. براساس اين مفهوم، نوآوري‌هاي تك‌تك كاركنان در بستر ارتباطات و گفتمان جمعي خاصيت سينرژيك مي‌يابد و به نوآوري‌هاي فزاينده مي‌انجامد و مديريت ارشد سازمان بايد بسترهاي لازم را جهت هم‌افزايي نوآوري‌ها و نبوغ كاركنان براي بقا، استمرار حيات، رشد و بالندگي سازمان فراهم نمايد.

The purpose of this paper is to introduce a new conception of management as Synnovation. This term was raised against synergy. Synergy implies that the outcome of collective labor is far greater than the outcome of the work of each individual, or in a more literal sense, the whole is greater than the sum of the components. On the basis of genius, the result of collective innovation or system innovation is more than the sum of individual innovations. The concept of synnovation emerged from analyzing textual data and theoretical sampling of the works and text of interviews of management experts and thinkers such as Gary Hamel Ralph Stacey and Tom Peters and analyzing the data obtained using the Grounded Theory. Based on this concept, the innovations of individual employees in the context of communication and collective discourse find synergic property and lead to incremental innovations, and senior management of the organization must provide the necessary platforms for the synergy of innovations and staff geniuses for the survival and continuity of life and growth and Enhancing the organization.‫