مقايسه راستاي آناتوميك ران و زانو در دوندگان نخبه مبتلا به سندروم استرس داخلي درشت ني

Comparison of Hip and Knee Anatomical Alignment in Elite Male Runners with and without Medial Tibial Stress Syndrome

سندروم استرس داخلي درشت ني وضعيتي شامل افزايش درد در دو سوم ديستال استخوان درشت ني و در لبه­ ي خلفي داخلي اين استخوان مي­ باشد. هدف از مطالع ه­ي حاضر بررسي تفاوت راستاي آناتوميك ران و زانو در دوندگان داراي سندروم استرس داخلي درشت­ني مي ­باشد. روش بررسي: نمونه آماري مورد مطالعه در تحقيق حاضر 70 دونده نخبه پسر مي‌باشد كه در دو گروه مبتلا به سندروم استرس داخلي درشت ني و گروه كنترل قرار گرفتند. متغيرهاي زانو ضربدري و پرانتزي (شاخص IM-IC)، زانوي عقب رفته، زاويه Q، Anteversion ران، چرخش داخلي و خارجي مفصل ران در اين افراد اندازه‌گيري شدند. اطلاعات جمع‌آوري شده با استفاده از روش آماري تي مستقل و نرم افزار SPSS نسخه 18 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: يافته‌هاي حاصل از تجزيه و تحليل داده‌ها نشان داد كه بين ميانگين زانوي عقب رفته، Anteversion ران و دامنه چرخش خارجي مفصل ران در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معني‌داري وجود دارد، به طوري كه ميزان باز شدن بيش ازحد زانو (2/62± 6/0) (2/33 ±3/51) و Anteversion ران (2/87 ± 16/7) (2/52 ± 14/38) در گروه مبتلا بيشتر مي‌باشد و همچنين افراد گروه مبتلا به سندروم استرس اخلي درشت ني داراي محدوديت دامنه حركتي چرخش خارجي ران (6/23 ± 30/50) (6/25 ± 33/15) مي‌باشند (0/05>p). در حالي كه بين ميانگين شاخص IM-IC (2/94 ±1/90) (3/30 ± 1/98)، زاويه Q (3/20 ± 11/6) (3/90 ± 10/7) و دامنه حركتي چرخش داخلي ران (5/98 ± 32/3) (5/06 ± 31/8) در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معني‌داري يافت نشد (0/05

Purpose: The aim of the study is to evaluate the anatomical alignment difference of the hip and knee in elite male runners with and without medial tibial stress syndrome. Methods: The study population comprised 70 elite male runners, who were divided into two groups with medial tibial stress syndrome and control group. Variables including genu varum and genu valgum (IM-IC index), knee hyper extension, Q angle, femoral anteversion, hip internal rotation and hip external rotation of the runners were measured. Data was analyzed by independent t test by SPSS statistical software version 18. Results: Results showed significant differences between mean knee hyper extension (3.51±2.33) (6.0±2.62), femoral anteversion (14.38±2.52) (16.7 2.87) and hip external rotation (33.15±6.25) (30.50±6.23) between two groups (p<0.05). Therefore, amount of knee hyperextension and femoral anteversion in the group of MTSS is more and runners with MTSS are limited ROM hip external rotation. Additionally, there is no significant differences in the means of index IM-IC (1.98± 3.30) (1.90± 2.94), Q angle (10.7± 3.90) (11.6± 3.20) and hip internal rotation (31.8± 5.6) (32.3± 5.98) between two groups (p>0.05). Conclusion: According to the results of the present study probably genu recurvatum, increased femoral anteversion and decreased hip external rotation is effective and considered risk factors in the occurrence of medial tibia stress syndrome, which can be the timely detection of abnormalities and early intervention may prevent the occurrence of the damage.