بررسي ارتباط بيان دستوري و نظريۀ ذهن در كودكان داراي اُتيسم با عملكرد بالا

Investigation of the Relation between Expressive Grammar and Theory of Mind In Children with High Functioning Autism

در سال ­هاي اخير علاقۀ فزاينده­اي به بررسي رابطه بين زبان و نظريه ذهن در كودكان داراي اُتيسم به وجود آمده اما با وجود مطالعات انجام شده، هنوز ماهيت اين رابطه به درستي مشخص نشده است و يافته هاي تحقيقات دربارۀ جهت اثر و مؤثرترين عنصر زباني دخيل در نظريۀ ذهن اين كودكان متفاوت بوده است. با توجه به انجام نشدن اين مطالعه در زبان فارسي، هدف پژوهش حاضر بررسي رابطۀ بيان انواع ساخت­هاي دستوري زبان فارسي و نظريۀ ذهن در كودكان فارسي­ زبان داراي اُتيسم است. روش بررسي: در اين مطالعه، داده ­هاي پژوهش از 10 كودك داراي اُتيسم و 20 كودك طبيعي (10 همتاي سني و 10 همتاي زباني) جمع ­آوري شد. پس از اينكه كودكان اُتيسم با عملكرد بالا با آزمون غربالگري و تشخيصي اُتيسم تشخيص داده شدند، بيان ساختارهاي مختلف دستوري و توانايي نظريۀ ذهن به ترتيب با استفاده از آزمون بيان دستور و آزمون نظريۀ ذهن بررسي شد و همبستگي داده ­ها با نرم ­افزار آماري SPSS نسخۀ 20 تحليل شد. يافته ­ها: نتايج پژوهش نشان داد در گروه همتاي سني بين امتياز مربوط به آزمون نظريه ذهن سطح سوم با هريك از امتيازات مربوط به تعداد ساخت درست بياني و تعداد گويه­ هاي درست بياني در آزمون بياني دستور زبان همبستگي معناداري وجود داشت، اما در گروه همتاي زباني و اُتيسم همبستگي معناداري وجود نداشت. براي بررسي دقيق­تر اين ارتباط در كودكان داراي اُتيسم، همبستگي انواع ساخت­ هاي دستوري به صورت مجزا با نظريۀ ذهن بررسي شد و نتايج نشان داد بين ساخت­هاي مربوط به بند موصولي قيدي، شناسه فعل و آزمون نظريۀ ذهن سطح دوم و نظريۀ ذهن كلي همبستگي معناداري وجود دارد. نتيجه­ گيري: بنابراين براي نتيجه­ گيري دربارۀ ارتباط زبان و نظريۀ ذهن در كودكان داراي اُتيسم، بررسي ساختارهاي مختلف دستوري به صورت مجزا ضروري است و علاوه بر اين، در درمان جنبه ­هاي شناختي آنها (رشد نظريۀ ذهن)، بايد به ساخت­ هاي دستوري همچون موصول ­ها و نشانه ­هاي افعال، توجهي جدي داشت.

Purpose: Nowadays, there is an increasing interest in investigating the relation between language and theory of mind in children with autism. However, until now the nature of this relation is not fully understood, because findings of such an investigation in these children have been inconclusive, and even less is known about the direction of effect and the most effective component of language on theory of mind. The present study examined the relation between expressive grammar and theory of mind in 10 Persian children with high functioning autism between ages 6 to 9 years and 20 typically developing controls. Methods: In this study, research data were collected from 10 children with autism and 20 normal children (10 age-matched and 10 language-matched). Initially, we used screening and diagnosing test for diagnosing children with high-functioning autism. Then, expression of different structures of syntax and their ability in theory of mind were respectively assessed by using expressive grammar and theory of mind tests. Finally, data were analyzed with correlation tests using SPSS statistical software. Results: Our results showed that in language-matched group, significant correlation was found between total score of correct structure and correct tasks, and third level of theory of mind. However, in children with autism and age-matched normal children; no significant correlation was observed. For depth understanding of this relation in children with autism, we compared this relation in specific structures and found that there is a significant correlation between expression of adverbial relative clause and personal ending, and second level of theory of mind and total score of theory of mind. Conclusions: Therefore, for analyzing the relation between language and theory of mind in children with autism, it is necessary to compare different structures separately, and in cognitive therapy (treatment for improving the theory of mind), we should pay attention to grammatical structures such as relative clause and personal ending.