تاثير دو برنامه تمرين كششي- تعادلي با زمان بندي مختلف بر برخي از عملكردهاي جسماني در مردان مسن

The Effect of Two Programs Stretch-Balance Training with Different Timings on Some of the Physical Performances in Older Men

زمان بندي­ هاي مختلف تمرينات كششي مي­ تواند تاثيرات متفاوتي بر عملكرد جسماني افراد سالمند داشته باشد. هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير دو برنامه تمرين كششي- تعادلي با زمان بندي مختلف بر برخي از عملكردهاي جسماني در مردان مسن بود. روش بررسي: 60 مرد سالمند با دامنه سني 74-60 سال، به صورت تصادفي به پنج گروه مساوي شامل 1) تمرينات كششي - تعادلي با برتري پويا در مدت60 ثانيه، 2) تمرينات كششي - تعادلي با برتري ايستا در مدت60 ثانيه، 3) تمرينات كششي - تعادلي با برتري پويا در مدت90 ثانيه، 4) تمرينات كششي - تعادلي با برتري ايستا در مدت90 ثانيه و 5) كنترل تقسيم شدند. برنامه تمريني شامل حركات كششي تركيبي (ايستا و پويا) و حركات تعادلي بود كه سه بار در هفته در مدت هشت هفته انجام شد. داده ­ها با استفاده از روش­ هاي آماري كلموگروف- اسميرنوف، آناليز واريانس يك طرفه و تي وابسته در سطح معناداري 0/05≥p تحليل شدند. يافته­ ها: نتايج نشان داد شاخص هاي قدرت عضلاني پايين­تنه، استقامت عضلاني، انعطاف پذيري بالاتنه و پايين­تنه، چابكي، تعادل ايستا و تعادل پويا در اكثر گروه­ هاي تجربي در مقايسه با گروه كنترل به طور قابل توجهي بهبود يافت. اما برنامه هاي تمريني مختلف بر قدرت عضلاني بالاتنه و عملكرد استقامتي تاثيري نداشتند. نتيجه­ گيري: مي ­توان گفت مردان مسن براي بهبود شاخص ­هاي آمادگي جسماني و حركتي بهتر است از برنامه­ هاي تمريني گروه يك (تمرينات كششي-تعادلي با غالب پويا به مدت 60 ثانيه) و گروه چهار (تمرينات كششي-تعادلي با غالب ايستا در مدت 90 ثانيه) استفاده كنند.

Purpose: Different stretch training timings can have different effects on physical performance on older people .The purpose of this study was to investigate the effect of two programs stretch-balance training with different timings on some physical performances on older men. Methods: Sixty older men (age ranging from 60-74 years) were randomly divided into five equal groups, 1) stretch-balance training with the dominant of dynamic at 60 seconds, 2) stretch-balance training with the dominant of static at 60 seconds, 3) stretch-balance training with the dominant of dynamic at 90 seconds, 4) stretch-balance training with the dominant of static at 90 seconds, and 5) control group. The training program included the combination of stretching (static and dynamic) and balancing movements in eight weeks (three sessions per week). The data were analyzed using Kolmogrov- Smirnov, one-way ANOVA, and dependent t-test, at significance level of P≤0.05. Results: The results showed that the indices of lower body muscle strength, muscular endurance, flexibility of lower and upper body, agility, static balance, and dynamic balance in most of experimental groups were considerably improved in comparison with control group (P<0.05). However, the upper body muscle strength and endurance performance did not change significantly after different training programs (P>0.05). Conclusion: It may be concluded that it is helpful for elder men who want to improve their physical fitness and movement indices to use the training programs of first group (stretch-balance training with the dominant of dynamic at 60 seconds) and fourth group (stretch-balance training with the dominant of static at 90 seconds).