طراحي آزمون جامع تشخيص نارساخواني (CDTD) در دانش‌آموزان مقطع ابتدايي شهر اصفهان 1395-1394

Designing the Comprehensive Diagnostic Test of Dyslexia (CDTD) and Investigating its Validity and Reliability for Primary School Students of Isfahan in 2015-2016

در حال حاضر براي شناسايي زودهنگام دانش‌‌آموزاني كه مشكلات ويژه‌‌اي در خواندن دارند، يك آزمون خواندن هنجار شده براي مقاطع تحصيلي دورۀ ابتدايي (اول تا ششم) در كشور ايران وجود ندارد. با توجه به جمعيت زياد افراد داراي مشكلات خواندن و نياز مبرم به تشخيص سريع و صحيح، مطالعه حاضر با هدف طراحي و بررسي ويژگي‌ هاي روانسنجي آزمون جامع تشخيص نارساخواني (Comprehensive Diagnostic Test of Dyslexia; CDTD) در دانش‌آموزان مقطع ابتدايي شهر اصفهان 1395-1394 انجام گرفت. روش بررسي: اين مطالعه مقطعي و از نوع ابزارسازي بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش‌ آموزان مشغول به تحصيل مقطع ابتدايي در نواحي شش ‌گانه شهر اصفهان در سال تحصيلي 1395-1394بودند. براي انتخاب نمونه از روش طبقه ‌اي تصادفي متناسب با حجم استفاده‌ شد؛ بر اين اساس 600 نفر دانش‌آموز (300 دختر و 300 پسر) در 6 مقطع تحصيلي انتخاب شدند. براي طرحي آزمون جامع تشخيص نارساخواني (CDTD)، پس از مطالعه پيشينه پژوهشي و نظري، كتب و آزمون‌ هاي موجود، مهمترين مؤلفه‌ هاي نارساخواني از طريق تحليل مضمون استخراج شد و بر اساس آن نسخۀ اوليه آزمون جامع تشخيص نارساخواني (CDTD) تهيه شد. براي بررسي روايي محتوايي از روش لاواشه و جهت بررسي روايي همگرايي از برآورد ضريب همبستگي آزمون جامع تشخيص نارساخواني (CDTD) و آزمون خواندن و نارساخواني استفاده شد. همساني دروني از طريق محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ و اعتبار آزمون از طريق روش آزمون- بازآزمون برآورد شد. يافته‌ ها: حداقل و حداكثر نسبت روايي محتوايي (CVR) برابر با 0/33 و 1 و شاخص روايي محتوايي (CVI) نيز برابر با 0/81 برآورد گرديد. نتايج همبستگي آزمون جامع تشخيص نارساخواني (CDTD) و آزمون خواندن و نارساخواني برابر با 0/56 برآورد شد (0/004=p). بين دانش‌آموزان با و بدون مشكلات خواندن در آزمون جامع تشخيص نارساخواني (CDTD) تفاوت معني‌داري وجود داشت (0/001=p). همساني دروني آزمون جامع تشخيص نارساخواني (CDTD) برابر با 0/75 و ضريب همبستگي درون طبقه ‌اي (ICC) برابر با 0/88 محاسبه گرديد. نتيجه ‌گيري: نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده ‌ها بيانگر آن بود كه آزمون جامع تشخيص نارساخواني (CDTD) از روايي و پايايي مطلوبي برخوردار است. بنابراين مي ‌توان از آن براي تهيه نيمرخ نقاط قوت و ضعف دانش ‌آموزان نارساخوان و جهت مقاصد آموزشي و توانبخشي بهره برد.

Purpose: there is no standard reading test for elementary school grades (first to six) in Iran to early identify students with special problems in reading. Considering the large population of individuals with reading problems and the urgent need for rapid and accurate diagnosis, the present study aimed to designing the Comprehensive Diagnostic Test of Dyslexia (CDTD) and investigating its validity and reliability for primary school students. Methods: This was a cross-sectional instrument development study. The statistical population of the study included all primary school students with in all the six educational regions of Isfahan in the academic year of 2015-2016. The sample was selected by stratified random sampling in proportion to the population size. Accordingly, 600 students (300 girls and 300 boys) were selected from the six grades. To develop the Comprehensive Diagnostic Test of Dyslexia (CDTD), after reviewing the previous studies and the theoretical literature, books and existing tests, the most important components of dyslexia were extracted through thematic analysis and the early version of CDTD was developed. Content validity was investigated by Lawshe method and for convergent validity, the correlation between CDTD and reading and dyslexia test was estimated. The internal consistency was estimated by Cronbach’s alpha coefficient and the validity of the test was estimated by the test-retest method. Results: the minimum and maximum Content Validity Ratio (CVR) for CDTD were 0.33 and 1, respectively and the Content Validity Index (CVI) was 0.81. The correlation between CDTD and the reading and dyslexia test was .56 (p=0.004). There was a statistically significant difference between students with and without reading difficulties in CDTD (p=0.001). The internal consistency of CDTD was 0.75 and the Intraclass Correlation Coefficient (ICC) was .88. Conclusion: the results of the analysis revealed that the CDTD is properly valid and reliable. Therefore, this test can be used to develop the profiles, and finding the strengths, and weaknesses of students with dyslexia and it can also be used for educational and rehabilitation purposes.