عنوان مقاله :
بررسي اثر تزريق ليدوكائين/ استرپتومايسين در درمان نورالژي تريژمينال مقاوم به كاربامازپين
عنوان به زبان ديگر :
The Effects of Local Streptomycin/lidocaine Injections on Treatment of Carbamazepine Resistant Trigeminal Neuralgia
پديد آورندگان :
صدرحقيقي، اميرهومن دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده دندانپزشكي - گروه ارتودانتيكس , آرتا، احمد دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده دندانپزشكي - گروه جراحي دهان و فك و صورت , آهنگر آتشي، محمدحسين دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده دندانپزشكي - گروه ارتودانتيكس , عبدالله زاده بقائي، طناز دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده دندانپزشكي
كليدواژه :
نورالژي تريژمينال , درمان , استرپتومايسين , ليدوكائين
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: نورالژي تريژمينال شناخته شدهترين نورالژي صورت است و درد شديد ناشي از آن تأثير بهسزايي در كيفيت زندگي افراد درگير دارد. مداخلات مطرح شامل درمان دارويي، Microvascular decompression و نيز مداخلاتي كه به شاخههاي انتهايي عصب آسيب وارد ميكنند؛ هيچيك عاري از عوارض جانبي نيستند؛ از اين رو دستيابي به درماني با حداقل عوارض و تهاجم كم تر هم چنان مورد بررسي است. هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر تزريق محلول حاوي استرپتومايسين و ليدوكائين بر نورالژي تري ژمينال مقاوم به كاربامازپين بوده است.
مواد و روشها: اين مطالعه با طراحي Retrospective case series و با ارزيابي آماري پرونده 40 بيمار با سابقه درمان دارويي ناموفق نورالژي تريژمينال با كاربامازپين كه تحت تزريق ليدوكائين/استرپتومايسين و متعاقباً بررسي وضعيت درد قرار گرفته بودند، انجام گرفت. تعداد 5 تزريق محلول ليدوكائين/استرپتومايسين، با فواصل يك هفته و در محل شروع درد انجام شد و ميزان درد در فواصل 1 هفته، 1 ماه و 6 ماه بعد از تزريق مورد ارزيابي قرار گرفت. ميزان درد در چهار زمان اندازهگيريشده با هم مقايسه گرديد.
يافتهها: ميزان درد پس از يك هفته، يك ماه و شش ماه پس از آخرين تزريق، نسبت به قبل از مداخله، كاهش معنيداري نشان داد (P< 0.001). درمان در گروهي كه سابقه ابتلاي آنها به نورالژي، كم تر از 5 سال بود نسبت به بيماران با سابقه ابتلاي بيش از 5 سال موفقتر بود.
استنتاج: به نظر ميرسد تزريق استرپتومايسين و ليدوكائين همراه باهم، ضمن داشتن موفقيت در كاهش درد ناشي از نورالژي تريژمينال، عوارض ناچيزي دارد. مطالعات كنترل شده جهت تأييد و تجويز اين روش در درمان نورالژي تريژمينال ضروري است.
چكيده لاتين :
Background and purpose: Trigeminal neuralgia is the most common type of facial neuralgia.
The pain would easily affect the quality of life according to its acute and severe nature. Treatment
modalities include pharmacotherapy, microvascular decompression, and lesioning peripheral procedures
targeting the trigeminal ganglion. These methods either have side effects or are partially invasive;
therefore a minimally invasive method without the common side effects of medical interventions is more
desired. The aim of this study was to investigate the effects of streptomycin/lidocaine injection on
patients with carbamazepine-resistant trigeminal neuralgia.
Materials and methods: In this retrospective case series, 40 subjects diagnosed with trigeminal
neuralgia, who did not respond to carbamazepine, were investigated. The patients received five injections
of streptomycin/lidocaine to the trigger zone with one-week intervals. Pain severity was recorded at one
week, one month, and six months after the last injection.
Results: The severity of pain significantly reduced in all follow-up appointments compared to
the baseline (P< 0.001). Pain reduction was significantly higher in patients with a history of the disease
for less than five years.
Conclusion: Streptomycin/lidocaine injection seems to be an easy, effective, and a safe method
for pain relief in patients with trigeminal neuralgia. Nevertheless, further controlled studies are needed to
approve this method as a routine procedure.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران