آموزش فعل و توليد جمله در بيمار فارسي زبان مبتلا به زبان‌پريشي ناروان از طريق رويكرد Action

The Verb Training and Sentence Production in Persian Language Patient with Non-Fluent Aphasia by Action Approach

امروزه وجود مشكل بازيابي فعل در افراد زبان­پريش ناروان اثبات شده­ است. بنابراين هدف مطالعه حاضر، بررسي تاثير برنامه درماني ACTION روي بازيابي افعال لازم و متعدي يك فرد فارسي زبان مبتلا به زبان‌پريشي ناروان است. گزارش موردي: اين مطالعه گزارش موردي، شامل 4 بخش است: 1) ارزيابي­هاي قبل از درمان (آزمون زبان‌پريشي فارسي، آزمون ناميدن افعال و گفتار خودانگيخته) 2) خط­پايه 3) چهار مرحله درماني (ناميدن فعل، تكميل جمله از طريق افعال لازم و متعدي، ساخت جمله براي همان افعال) 4) ارزيابي­ هاي بعد از درمان (تكرار ارزيابي­ هاي قبل از درمان). نتايج به ­دست آمده در اين مطالعه از طريق آماره C، نمودار چشمي و درصد بهبودي گزارش شد. نتيجه گيري: نتايج نشان مي­دهد كه به ­جز درمان مرحله دوم، درمان ­هاي مرحله اول و سوم در سطح معناداري (0/05>p) روي بهبودي افعال لازم آموزش داده نشده تأثير داشت. تنها درمان مرحله سوم باعث بهبود تكميل جمله با افعال متعدي آموزش داده نشده گرديد. علاوه بر اين ساخت جمله با افعال آموزش داده نشده و تكميل و ساخت جمله از طريق افعال لازم و متعدي آموزش داده شده نيز بهبود يافت. بيشترين ميزان بهبودي به تكليف ساخت جمله از طريق افعال متعدي آموزش داده نشده و آموزش داده شده و كمترين ميزان به تكميل جمله با افعال لازم آموزش داده نشده بود. اين رويكرد درماني براي درمان مشكل بازيابي فعل بيماران زبان­پريش فارسي زبان مؤثر است و منجر به تعميم درمان به افعال آموزش داده نشده مي­ گردد.

Purpose: The current study investigated the verb retrieval problems in people with non-fluent aphasia. Therefore, the aim of this study is to investigate the effect of ACTION plan on transitive and intransitive verbs retrieval in a Persian language person with non-fluent aphasia. Case report: This case report study, including 4 distinct parts: 1) pre-treatment evaluations (Persian Test of aphasia, Persian test of verb-naming and spontaneous speech). 2) six sessions of baseline 3) four phases of treatment for 12 weeks (First, verb naming, phase two and three, including the completion of the transitive and intransitive taught verbs, phase fourth is construction sentence for two and three phases) 4) post-treatment evaluations (Repeat evaluations before the treatment). The results obtained in this study through C statistics, visual diagram and percent recovery were reported. Conclusions: The results show that except the second stage of the treatment, first and second treatments were different with significance level of (p<0.05), the recovery had effect on untrained intransitive verbs. Recovery was the only after at the third phase for the untrained transitive verbs. In addition sentence construction with untrained verbs with completion and construction of trained transitive and intransitive verbs also significantly improved. The greatest improvement was for the sentence construction assignment through trained and untrained transitive verbs and lowest was for completion sentence by intransitive verbs. It can be concluded that this therapeutic approach for the treatment verb retrieval of Persian language patients with non-fluent aphasia is useful.