بررسي ميزان تاثير فاكتورهاي محيطي و تغذيه اي برميزان توليد لوله زايا توسط كانديدادابلينسيس درشرايط برون تني (In vitro

Survival rate following treatment of primary breast cancer in Semnan, Iran (1991-2002)

سابقه و هدف: كانديدا دابلينسيس از گونه‌هاي جديداً شناخته شده جنس كانديدا است. اگر چه اين گونه در اوايل به عنوان مهم‌ترين عامل جدا شده از ضايعات دهاني افراد مبتلا به ايدز به شمار مي‌رفت ولي اخيراً بطور مكرر از بيماران ايمنوساپرس غير ايدزي نيز جدا شده است. توانايي كانديدا دابلينسيس براي توليد لوله زايا در مجاورت با سرم انسان از مهم‌ترين مكانيسم‌هاي بيماري‌زايي اين قارچ محسوب مي‌شود كه تحت تاثير بعضي عوامل محيطي و تغذيه‌اي در بدن ميزبان مي‌باشد. هدف از انجام اين مطالعه بررسي تاثير بعضي عوامل محيطي مانند دما، pH و ميزان غلظت گلوكز بر ميزان توليد لوله زايا توسط گونه كانديدا دابلينسيس در شرايط برون تني بوده است. مواد و روش‌ها: تست توليد لوله زايا (Germ tube) توسط سوش استاندارد كانديدا دابلينسيس (CD 34) را با استفاده از سرم انسان داراي قند نرمال در حرارت، pH، و غلظت‌هاي مختلف در آزمايشگاه انجام و زمان شروع توليد اولين سلول‌هاي توليد كننده لوله زايا (به دقيقه) و همچنين ميانگين درصد سلول‌هاي واجد لوله زايا پس از دو ساعت محاسبه گرديد. ميانگين درصد سلول‌هاي واجد لوله زايا در شرايط مختلف ميزان تحريك قارچ به تبديل از حالت مخمري به رشته اي از نظر آماري (One-way ANOVA) مقايسه شدند. يافته‌ها: توليد لوله زايا در حرارت 42 درجه, pH برابر 7 و در غلظت mg/ml 30 گلوكز داراي بالاترين ميزان در مقايسه با ساير شرايط محيطي و تغذيه اي بود (0001/0=P). همچنين در اين شرايط كم‌ترين زمان براي مشاهده اولين سلول‌هاي مخمري كانديا واجد لوله زايا در شرايط برون تني لازم بود. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كه مشابه شرايط برون تني در بدن ميزبان هم همين شرايط باعث تحريك قارچ به توليد لوله زايا در بدن بخصوص در افراد ديابتي باعث تشديد ويرولانس (قدرت تهاجمي) قارچ شود.

Breast carcinoma is the most common cancer in women and the second leading cause of cancer related mortality after lung cancer. Survival rate is an important index for evaluating the overall effectiveness of cancer diagnosis and treatment. The present study was performed to estimate survival rate in women with breast cancer diagnosed and treated by Modified Radical Mastectomy (MRM) at Emdad Hospital in Semnan . Materials and Methods: This study was rendered through 1991-2002 using extracting recorded data of patients, which had been treated by MRM at Emdad hospital in Semnan. The patients were subsequently followed up for their survival and further information. Results: The mean age (±SD) of patients was 51.5±14.0 years. The most common type of malignancy and stage of disease were invasive ductal carcinoma and stage III at the time of diagnosis. Increase of age (P=0.002) and the stage of disease (P=0.000) were associated with shorter survival. The 5-year and 10-year survival for stage I patients was 100% , for stage II 77% and 65%, for stage III, 23% and 12%, and taking overall, they were 58% and 47%, respectively . Conclusion: The survival for stages I and II was similar to other countries, but for stage III was poor in Semnan. In addition, the cumulative 5-year and 10-year survival was poor as well. Increase of age and stage at the time of diagnosis and lack of chemotherapy and radiotherapy site are some causes of shorter survival. Therefore, education to early diagnosis of breast cancer in women must be considered and followed seriously