تحليل بقا پيوند كليه و ارتباط آن با سن و جنس دهنده و گيرنده عضو بين بيماران پيوند شده

Survival analysis of renal transplantation and its relationship with age and sex

سابقه و هدف: پيوند كليه روش‌درماني مناسب و موثرترين استراتژي درماني براي بيماران مبتلا به مرحله نهايي نارسايي كليه مي‌باشد و زندگي مطلوب‌تر و كاهش خطر مرگ و مير را براي بيماران در مرحله نهايي نارسايي كليه به ارمغان مي‌آورد. هدف اين مطالعه تعين ميزان بقا تجمعي پيوند كليه و ارتباط آن با سن و جنس ‌دهنده و گيرنده كليه، بين بيماران پيوند‌شده در مركز پيوند بيمارستان نمازي شيراز از شروع سال 1378 تا پايان سال 1387 مي‌باشد. مواد و روش‌ها: مطالعه از نوع مطالعات هم‌گروهي گذشته‌نگر مي‌باشد، كه به بررسي ميزان بقا پيوند كليه و ارتباط آن با سن و جنس ‌دهنده و گيرنده كليه، در بين 1356 پيوند انجام شده در مركز پيوند بيمارستان نمازي شيراز بين سال‌هاي 1378تا 1387 مي‌پردازد. براي برآورد ميزان تجمعي بقا پيوند از روش Kaplan-Meier و براي بررسي اختلاف بين بقاي تجمعي زير گروه‌ها نيز از آزمون Log-Rank استفاده شده است. يافته‌ها: ميانگين مدت زمان پيگيري بيماران 3/33±23/47 ماه بوده است، ميزان بقا تجمعي 10 ساله پيوند كليه در بين بيماران پيوند شده با استفاده از روش كاپلان‌ماير برابر 8/85 درصد (95 درصد حدود اطمينان = 81/85 – 78/85) برآورد شده است، و سن ‌دهنده و گيرنده كليه ارتباط معني‌داري با ميزان بقا پيوند نشان دادند. نتيجه‌گيري: پيوند كليه يكي از استراتژي‌هاي درماني مهم در بيماران مرحله نهايي كليه مي‌باشد و دقت در انتخاب يك‌دهنده مناسب مي‌تواند باعث افزايش ميزان بقا تجمعي پيوند شود. بر اساس نتايج اين مطالعه مشخص شد كه، جنسيت‌دهنده و گيرنده كليه ارتباط معني‌داري با ميزان بقا ندارند در حالي كه سن ‌دهنده و گيرنده كليه از فاكتور‌هاي موثر در ميزان بقا مي‌باشد.

Kidney transplantation is the treatment of choice for end stage renal disease that restores the patients' quality of life and reduces the morbidity and mortality rates induced by renal failure and its complications. The aim of this study is to determine the ten-year graft cumulative survival rate of renal transplantation in patients who have been transplanted from March 1999 to March 2009 in Shiraz Nemazi Hospital Transplantation Center, Iran. Materials and Methods: This is a retrospective cohort study designed to determine the organ survival rate after kidney transplantation and its relationship with age and gender of recipients and donors, during a period of 10 years (March 1999 to March 2009) in 1356 patients, Shiraz transplant center, Namazi hospital, Shiraz, Iran. Kaplan-Meier method was used to determine the graft cumulative survival rate and Log-rank test was used to assessment difference between survival curves in subgroups. Results: Mean follow-up period was 47.23±33.3 months. Ten years graft cumulative survival rate of kidney transplantation calculated by Kaplan-Meier method was 85.8% (95% CI= 85.78 - 85.81). Age of recipients and donors were showed significant relationship with survival rate of renal allograft. Conclusion: Renal transplantation is one of the important therapeutic strategies in end stage renal disease, and chosen the appropriate donor, can improve the graft cumulative survival rate. The based on this study results, we found no significant relationship between donor and recipients’ sex with graft cumulative survival rate, but the relationship between age of donor and recipient and graft cumulative survival rate were significant.