پديد آورندگان :
آخوند، محمدرضا دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي - گروه آمار زيستي , كاظم نژاد، انوشيروان دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي - گروه آمار زيستي , حاجي زاده، ابراهيم دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي - گروه آمار زيستي , قنبري مطلق، علي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات سرطان , زالي، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات بيمار يهاي گوارش و كبد
كليدواژه :
سرطان كولون , سرطان ركتوم , بقا , ريسك هاي رقابتي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: سرطان كولوركتال شايع‌ترين سرطان دستگاه گوارش و هم‌چنين چهارمين دليل مرگ بر اثر سرطان در جهان است. مطالعات مختلف نشان مي‌دهد كه در سال‌هاي اخير بقاي بيماران مبتلا به سرطان كولوركتال در برخي از مناطق جهان بهبود يافته است اما مشخص نيست كه چه عواملي در اين بهبودي نقش داشته‌اند. اين مطالعه با هدف بررسي برخي عوامل باليني و پاتولوژيك بر پيش‌آگهي اين بيماران به تفكيك سرطان كولون و ركتوم صورت گرفته است. مواد و روش ها: در اين تحقيق از اطلاعات 1194 بيمار مبتلا به سرطان كولوركتال ثبت شده در مركز ثبت سرطان مركز تحقيقات گوارش و كبد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران، ايران استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها نيز با استفاده از مدل ريسك‌هاي رقابتي صورت گرفت. نرم‌افزار مورد استفاده براي تجزيه و تحليل داده STATA نسخه 11 و سطح معني‌داري نيز 05/0 در نظر گرفته شد.
يافته ها: شاخص توده بدني، مصرف الكل، بيماري التهابي روده، درجه تومور، متاستاز به گره‌هاي لنفاوي و متاستاز به ارگان‌هاي ديگر داراي اثري معني‌دار بر مرگ در اثر سرطان كولون بودند، در حالي‌كه بر مرگ در اثر سرطان ركتوم، شاخص توده بدني، متاستاز به ارگان‌هاي ديگر و نوع اولين درمان اثر معني‌داري داشتند (05/0 P< ). ميانه بقاء براي بيماران مبتلا به سرطان كولون 118/1±75/7 سال و براي بيماران مبتلا به سرطان ركتوم 26/0±917/3 سال بود. هم‌چنين ميزان‌هاي بقاء 1، 2، 3، 4 و 5 ساله براي سرطان كولون به ترتيب 7/88%، 9/77%، 5/68%، 4/61% و 8/56% بود در حالي‌كه براي سرطان ركتوم اين ميزان‌ها به ترتيب 1/89%، 2/74%، 7/60%، 1/47% و 9/41% بود.
نتيجه گيري: همان‌طوري‌كه نشان داده شد برخي عوامل ممكن است اثرات متفاوتي بر روي بقاء بيماران مبتلا به سرطان كولون و ركتوم داشته باشند، در نتيجه نياز است تا در پژوهش‌هاي آتي تاثير فاكتورها بر بخش‌هاي مختلف روده بزرگ به صورت مجزا مورد بررسي قرار گيرد.
چكيده لاتين :
Introduction: Colorectal cancer is the most common cancer of digestive system and also fourth cause for
death of cancer around the world. Different studies indicate that survival of patients suffering from
colorectal cancer has recently developed in some areas of the world. However, it is not clear which factors
involve in this improvement. This study aims at investigating some clinical and pathologic factors in
prognosis of these patients with colon and rectum cancers separately.
Material and Methods: Data recorded from 1194 patients with colorectal cancer in Cancer Record
Center of Research Center for Gastroenterology and Liver Disease, Shahid Beheshti University of Medical
Sciences (Tehran, Iran) was used in this study. Data analysis was performed using competing risks model.
Software used for data analysis was STATA, 11 version, and significance level was regarded as 0.05.
Results: Body mass index, alcohol consumption, tumor site, inflammatory bowel disease, metastasis to
lymph nodes and metastasis to other organs had significant effect on death of colon cancer, while body
mass index, metastasis to other organs and kind of the first treatment had significant effect (P<0.05) on
rectum cancer. Median survival was 7.75±1.118 and 3.917±0.26 years for patients with colon cancer and
rectum cancer respectively. Also, 1, 2, 3, 4 and 5 years of survival rates for colon cancer were 88.7%,
77.9%, 68.5%, 61.4% and 56.8%, respectively, while they were 89.1%, 74.2%, 60.7%, 47.1% and 41.9%
for rectum cancer, respectively.
Conclusion: According to the results of this study, some variables may have different impacts on colon
and rectum carcinoma; therefore it is needed that the effects of the factors on different parts of the large
bowel be considered separately in the future studies.
