تأثير مصاحبه انگيزشي بر شاخص‌هاي تن‌سنجي و فشار خون افراد بزرگسال داراي اضافه وزن يا چاقي

Effect of Motivational Interview on Athropometric Indices and Hypertension in Overweight and Obese Adults

سابقه و هدف: اضافه وزن و چاقي مهم ترين عامل خطر بسياري از بيماري‌هاي مزمن مي‌باشد. مصاحبه انگيزشي نوعي مشاوره مراجع محور است كه از طريق ايجاد انگيزش دروني و تقويت تعهد افراد به حل ترديد در مورد تغيير رفتار‌هاي مربوط به سلامتي كمك مي‌كند. هدف اين مطالعه تعيين تأثير مصاحبه انگيزشي بر شاخص‌هاي تن‌سنجي و فشارخون افراد بزرگسال داراي اضافه وزن يا چاقي بود. مواد و روش‌ها: 98 نفر از افراد بزرگسال چاق يا داراي اضافه وزن از طريق نمونه‌گيري در دسترس و كنترل شده به طور مساوي به دو گروه مصاحبه انگيزشي و شاهد تقسيم شدند. داده‌ها از طريق اندازه‌گيري يا پرسشنامه محقق ساخته، در ابتداي مطالعه، 10 و 22 هفته پس از شروع مداخله جمع‌آوري گرديد. سپس توسط نرم افزار آماري SPSS نسخه 24، با استفاده از آزمون‌هاي آماري من ويتني، آزمون رتبه علامت ويلكاكسون و كاي اسكوئر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها‌: گروه مصاحبه انگيزشي طي22 هفته در مقايسه با شروع مطالعه، بهبود معني‌داري در متغيرهاي وزن (013/0=p) و درصد توده چربي بدن (02/0=p) نمونه‌ها نشان داد. در صورتي كه درگروه شاهد تفاوت معني‌داري در اين دو متغير در طول مطالعه ديده نشد. مداخله حاضر اثر معني‌داري روي فشار خون نمونه‌ها نداشت. نتيجه گيري: ادغام مصاحبه انگيزشي در مشاوره رژيم درماني مي‌تواند به كسب نتايج مؤثر در تن‌سنجي افراد منجر شود.

Background and Objectives: Overweight and obesity are the most important risk factors for many chronic diseases. Motivational interviewing is a kind of referral-based counseling that helps to resolve doubts about changing health behaviors through creating intrinsic motivation and reinforcing the commitment of individuals. The purpose of this study was to determine the effect of motivational interview on anthropometric indices and hypertension in overweight and obese adults. Materials and Methods: 98 adult obese or overweight adults were randomly divided into two groups of motivational and control interviews through accessible and controlled sampling. Data were collected by measuring or researchermade questionnaire at the beginning of the study, as well as 10 and 22 weeks after the intervention. Then the collected data were analyzed by SPSS (ver. 24) using Mann-Whitney, Wilcoxon and Chi-square tests. Results: The motivational interview group showed a significant improvement in weight (p=0.013) and body mass index (p=0.02) in the 22 weeks post-intervention compared to the beginning of the study. However, there was no significant difference between the two groups in the study group during the study. The present intervention did not have a significant effect on the blood pressure of the samples. Conclusion: Integration of motivational interviewing in the counseling of the therapeutic diet can lead to effective results in the anthropometric evaluation of overweight and obesity individuals.