ارتباط چاقي و اضافه ‌وزن با هوش‌هيجاني و بهره‌هوشي دانش‌آموزان 9-12 ساله مناطق 1 و 19 شهر تهران

The Relationship between Obesity, Overweight, Emotional Intelligence, and Intelligence Quotient (IQ) of 9-12 Years Old Students of Districts 1 and 19 in Tehran City

سابقه و هدف: چاقي علاوه بر عواقب آشكار منفي بر روي سلامتي منجر به تأثير نامناسب بر روي ابعاد سلامت روحي كودكان و نوجوانان مي‌شود. پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير اضافه ‌وزن و چاقي بر روي مؤلفه‌هاي هوش‌هيجاني و بهره هوشي در دانش آموزان مناطق 1 و 19 شهر تهران انجام ‌شده است. مواد و روش‌ها: اين پژوهش از حيث نوع و ماهيت، توصيفي- تحليلي و از نظر هدف، از نوع تحقيقات كاربردي است. روش جمع‌آوري اطلاعات نيز ميداني و پيمايشي (با استفاده از پرسشنامه) و از نوع فرضيه آزمايي است. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل 184 نفر از دانش‌آموزان مناطق 1 و 19 شهر تهران است كه به روش نمونه‌گيري سهمي تصادفي آسان انتخاب ‌شده‌اند. يافته‌ها‌: بر اساس نتايج رگرسيون چندگانه، شاخص‌هاي انتروپومتريك كودكان، با هوش‌هيجاني و بهره‌هوشي ارتباط معني‌داري نداشت. اما بين وزن و مجموع امتياز هوش‌هيجاني همبستگي معني‌دار، معكوس و ضعيفي (-0/134 r=و p=0/044) ديده ‌شده است. بين وزن براي سن و وضعيت ارزيابي هوش‌هيجاني و بين وزن براي سن و مجموع امتياز هوش‌هيجاني همبستگي‌هاي معكوسي (به ترتيب، r=-0/244 و p=0/026، r=-0/214 و p=0/044) وجود داشته است. همچنين بين قد و بهره‌هوشي همبستگي معكوس معني‌دار و ضعيفي (r=-0/144 و p=0/033) ديده‌ شد. نتيجه گيري: بر اساس اين مطالعه ارتباط قوي و معني‌داري بين شاخص‌هاي انتروپومتريك و بهره‌هوشي يا هوش‌هيجاني وجود نداشت. انجام تحقيقات مشابه در حجم وسيع تر توصيه مي گردد.

Background and Objectives: Obesity influences the mental health of children and teens improperly in addition to its transparent negative effects on health. The objective of this research is studying the effect of obesity and overweight on the elements of emotional intelligence and IQ of students in Districts 1 and 19 of Tehran City. Materials and Methods: The type and nature of this research are descriptive-analytical and applied based on its objectives, respectively. The data collection method was surveying and hypothesis test. Statistical population of this research includes 184 students from Districts 1 and 19 of Tehran City who were selected by convenience random quota sampling method. Results: The results of multiple regression did not show a significant relationship between the anthropometric indexes of emotional intelligence and IQ of children. However, a significant, weak, and reverse relationship was observed between their weight and the total score of emotional intelligence (correlation coefficient= -0.134 and sig. level = 0.044). There were reverse correlations between weight for age and condition of emotional intelligence evaluation, and between weight for age and total score of emotional intelligences (correlation coefficient= -0.244 and sig. level = 0.026 and correlation coefficient= -0.214 and sig. level = 0.044). In addition, a significant, weak, and reverse correlation was seen between age and emotional intelligence (correlation coefficient= -0.144 and sig. level = 0.033). Conclusion: Based on this research’s findings, no strong and significant relationship was observed between the anthropometric indexes and IQ or emotional intelligence of the studied students. Further studies in larger scopes are recommended.