رابطه سبك مديريت كلاس مبتني بر خلاقيت با كيفيت زندگي در مدرسه و اضطراب دانش آموزان

زمينه: مديريت كلاس يكي از مهمترين چالش هاي آموزشي در مدارس است. اگر مديريت كلاس به خوبي انجام نگيرد، حتي اگر معلمان به خوبي از مهارت‌هاي تدريس برخوردار باشند باز هم برقراري ارتباط در جريان تدريس مختل مي‌شود. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه سبك مديريت كلاس مبتني بر خلاقيت با كيفيت زندگي در مدرسه و اضطراب دانش آموزان انجام شده است. روش: روش تحقيق پژوهش حاضر يك طرح توصيفي از نوع همبستگي بوده‌است. جامعه آماري تحقيق حاضر شامل كليه دانش آموزان دوره اول متوسطه شهرستان ورامين در سال تحصيلي 96-95 است كه اين تعداد برابر 7100 نفر مي باشد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 364 نفر تعيين شد. جهت گردآوري داده هاي لازم از سه پرسشنامه مديريت كلاس ولفگانگ و گليكمن (1986)، پرسشنامه اضطراب (BAI) از آيرون برگ و همكارانش (۱۹۹۰) و پرسشنامه كيفيت زندگي در مدرسه اندرسون و بروك (2000) استفاده شد. روايي پرسشنامه ها محتوايي و پايايي آنها توسط آلفاي كرونباخ محاسبه و تاييد شده است. داده ها توسط نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ضريب همبستگي بين سبك مديريت كلاس تعاملگرا و اضطراب دانش آموزان برابر با 0/410- مي‌باشد كه در سطح 99 درصد معنادار است (P 0.01) . علاوه براين ضريب همبستگي بين سبك مديريت كلاس تعاملگرا و كيفيت زندگي در مدرسه دانش آموزان برابر با 0/529 مي‌باشد كه در سطح 99 درصد معنادار است (P 0.01) . نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق نشان داد از بين سبكهاي مديريت كلاس تنها بين سبك مديريت كلاس تعاملگرا كه ارتباط نزديكي با خلاقيت دارد با ميزان اضطراب دانش آموزان رابطه منفي و معناداري وجود دارد. همچنين، از بين سبكهاي مديريت كلاس تنها بين سبك مديريت كلاس تعاملگرا با كيفيت زندگي در مدرسه دانش آموزان رابطه مثبت و معناداري وجود دارد.