پيش‌بيني تاب آوري كودكان كار بر اساس راهبرد هاي كنار آمدن با تنيدگي و سبك‌هاي دلبستگي

Prediction of the Resiliency of Labour Children based on Coping Strategies with Stress and Attachment Styles

زمينه و هدف: كودكان كار در معرض مخاطرات متعددي قرار دارند و تاب‌آوري در شرايط پرخطر از اهميت بسياري برخوردار است. اين پژوهش با هدف پيش‌بيني تاب‌آوري كودكان كار براساس راهبرد­هاي كنارآمدن با تنيدگي و سبك‌هاي دلبستگي انجام شد. روش: در يك طرح همبستگي،100 نفر ازكودكان كار مراجعه‌­كننده به مؤسسات حامي كودكان كار تهران، اداره امور اجتماعي رفاهي منطقه 15، مركز كودكان‌كار مولوي، و بازار بزرگ تهران به ‌‌شيوه نمونه‌­گيري در دسترس انتخاب شدند و به ‌پرسشنامه‌هاي راهبردهاي كنارآمدن با تنيدگي اندلر و پاركر (1990)، سبك‌هاي دلبستگي بازنگري‌شده بزرگسال كولينز و ريد (1996) و تاب‌آوري كانر و ديويدسون (2003) پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون سلسله‌ مراتبي پس از حذف اثر مخدوش ­كننده جنسيت، تحليل شدند. يافته‌ها: ضرايب همبستگي نشان داد كه تاب­ آوري با سبك دلبستگي ايمن، دوسوگرا، راهبردهاي كنارآمدن مسئله‌ مدار و اجتنابي همبستگي مثبت معنادار دارد (P<0.01). سطوح تاب‌آوري با سن، سطح تحصيلات، و مدت زمان اشتغال به كار كودكان، همبسته نبود (P>0.05). تحليل رگرسيون نيز نشان داد پس از حذف اثر جنسيت، زيرمقياس‌هاي دلبستگي نقش تعيين‌كننده خود را از دست ‌داده و تنها راهبرد كنارآمدن مسئله‌مدار (β=0.331, P=0.001) به ‌طورمعني‌‌داري 27% از واريانس مشترك تاب­ آوري را پيش‌بيني مي­­كند (F=6.134, P<0.0001). نتيجه‌گيري: بر اساس يافته ­هاي اين پژوهش مي­توان نتيجه گرفت كه سبك كنارآمدن مسئله‌مدار با تمركز بر حل ­مسئله، به ايجاد انسجام فكري در فرد كمك مي­ كند و باعث مي­شود فرد منبع تنيدگي را شناسايي و قابل مهار، ارزيابي كند كه اين پيامد به پيش‌بيني و افزايش تاب‌آوري فرد منجر مي­شود.

Background and Purpose: Labour children are exposed to various risks and resiliency in high-risk situations is very important. This study aimed to predict the resilience of labour children based on coping strategies with stress and attachment styles. Method: In a correlational study, 100 labour children who have referred to Tehran labour children Support organizations, the Department of Social Welfare of District 15, Molavi child labor center, and the Tehran's Great Market were selected using convenient sampling method and responded to coping inventory for stressful situations (Endler and Parker, 1990), revised adult's attachment styles (Collins & Reid,1996), and resilience scale(Connor and Davidson , 2003). Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and hierarchical regression analysis after eliminating the confounding effect of gender Results: Correlation coefficients demonstrated that there is a significant positive correlation between resilience with secure and ambivalent attachment styles, and problem-oriented and avoidant coping strategies (P<0.01). Resilience levels were not correlated with age, education level, and duration of employment in children (P>0.05). Regression analysis also showed that after eliminating the gender effect, the subscales of attachment will not explain the resiliency and only the problem-oriented coping strategy (β=0.331, P=0.001) predicts 27% of the joint variance of the resilience (F=6.134, P<0.0001). Conclusion: Based on the findings of this study, it can be concluded that the problem-solving coping strategy by focusing on solving the problem helps to create intellectual coherence in the individual and enables the person to identify and control the source of stress which results in prediction and increased resilience of the individual.