اثربخشي آموزش مهارت هاي مثبت انديشي بر سرمايه روان شناختي و شادزيستي دانش آموزان

The Effectiveness of Positive Thinking Skills Training on Psychological Capital and Happiness of Students

زمينه و هدف: ازآن جايي‌كه يكي از عوامل مؤثر در تأمين آرامش و امنيت رواني، داشتن افكاري مثبت است؛ بنابراين پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير آموزش مهارت‌هاي مثبت انديشي بر سرمايه روان‌شناختي و شادزيستي دانش­ آموزان ابتدايي انجام ‌شده است. روش: روش پـژوهش، آزمايشـي بـا طـرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل تمامي دانش ­آموزان پسر دوره ششم ابتدايي شـهر خوي در سال تحصيلي 1396- 1395 بود. نمونه آماري، تعداد 40 نفر از جامعه مذكور بودند كه به شيوه تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب، و در دو گروه آزمايش و گواه (20 نفر در هر گروه) جاي دهي شدند. براي جمع­ آوري داده­ ها در اين پژوهش از پرسشنامه سرمايه روان‌شناختي (لوتاتز، يوسف و اوليوا، 2007) و پرسشنامه شادزيستي آكسفورد (آرجيل و لو، 1989) استفاده شد. برنامه مداخل ه­اي مثبت­ انديشي به‌صورت 10 جلسه 90 دقيقه‌اي به گروه آزمايش، آموزش داده شد. داده‌هاي پژوهش با استفاده از روش تحليل كوواريانس، بررسي شد. يافته‌ها: نتايج تحليل داده ­هاي اين پژوهش نشان داد كه آموزش مثبت‌انديشي توانسته است سرمايه روان‌ شناختي و شادزيستي كودكان را افزايش دهد و افراد موردمطالعه در گروه آزمايش در مرحله پس‌آزمون به‌طور معناداري، سرمايه روان‌ شناختي و شاد زيستي بيشتري داشتند (P <0.005). نتيجه‌گيري: درمجموع، نتايج به‌دست‌آمده از اين پژوهش، سودمندي و تأثير آموزش مثبت‌انديشي در افزايش سرمايه روان‌شناختي و شادزيستي كودكان را تأييد مي‌كند.

Background and Purpose: Since one of the most important factors influencing mental peace and security is having positive thoughts, the present study aimed to investigate the effect of teaching positive thinking skills on the psychological capital and happiness of elementary students. Method: The research method was experimental with pre-test and post-test design with control group. The statistical population consisted of all male students of the sixth elementary school in Khoy city in the academic year 2016-2017. The sample consisted of 40 people who were selected by multistage random cluster sampling and assigned in experimental and control groups (20 in each group). In order to collect data in this study, psychological capital questionnaires (Luthans, Youssef, & Avolio, 2007) and Oxford happiness questionnaire (Argyle & Lu, 1989) were used. Positive thinking skills was trained in 10 sessions of 90 minutes to the sample group. Data analysis was performed using multivariate analysis of covariance. Results: The results of the data analysis showed that positive thinking can increase the psychological and happiness of children, and the subjects in the experimental group in the post test stage had significantly higher psychological and happiness (P <0.005) Conclusion: In sum, the results of this study confirm the usefulness and impact of positive-thinking education on increasing the psychological capital and happiness of children.