الگوي كاربردي پرورش خلاقيّت كودكان از طريق موسيقي توسط معلّمان غيرمتخصّص در مدارس ابتدايي (با اتّكا به تجارب آموزشي و نوآوري هاي موسيقايي جان كيج )

زمينه: نظر به اهميّت خلاقيّت در توسعه جهاني و تأكيدبر پرورش آن در سنين كودكي و نقش هنر در شكوفايي آن ازيك سو و ابراز نگراني ها مبني بر «بحران خلاقيّت» و فقدان درك آن در مدارس، ازديگرسو، لزوم ارائۀ راهكارهايي نو و كاربردي را در عصر حاضر ايجاب كرده است. هدف: پژوهش حاضر درصدد طراحي الگوي موسيقايي كارآمد براي پرورش خلاقيّت دانش آموزان دبستاني با قابليّت كاربست توسط معلّمان غيرمتخصّص ايراني و اعتبارسنجي آن است. روش: اين پژوهش از سه مطالعه پي درپي استفاده كرده است. مطالعات پيمايشي اول و دوم، در راستاي طراحي الگوي مدنظر، شامل سنجش قابليّت اجرايي شيوه آموزشي هنرمندان در پرورش خلاقيّت با مفاهيم موسيقايي و تجارب آموزشي جان كيج، موسيقي دان و معلّم برجسته قرن بيستم، در دو مرحله پرسش نامه محقق ساخته به روش دلفي، مورد ارزيابي متخصّصين سه حوزه آموزش و پرورش، هنر و موسيقي، بود. در مطالعه آزمايشي سوم با هدف اعتبارسنجي الگوي مزبور، اجراي آن توسط يك معلّم غيرمتخصّص، بر روي گروهي از دانش آموزان دختر اول ابتدايي، به همراه پيش و پس آزمون فرم الف آزمون تصويري خلاقيّت تورنس اجرا شد. يافته ها: يافته ها نشانگر پذيرش برخي از ابعاد الگوي آموزشي هنرمندان و راهبردهاي آموزشي مبتني بر تجارب جان كيج در قالب يك مجموعه راهبرد جهت اجرا در مدارس ايراني بر اساس اجماع متخصّصان و همچنين نتايج مطالعه سوم نيز حاكي از وجود اختلاف معنادار ميان گروه آزمايش داراي تجارب موسيقايي و كنترل در مؤلفه هاي خلاقيّت، سيالي، ابتكار، انعطاف و نمره كل خلاقيّت به جز نمره بسط بود. نتيجه گيري: تحليل ها نشانگر كارآمدي الگوي مذكور بر پرورش خلاقيّت كودكان دبستاني و كاربستش توسط معلّمان غيرمتخصّص در محيط آموزشي ايران مي باشد.