تأثيرفناوري هاي هوشمندسازي مدارس برخلاقيت دانش آموزان

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير فناوري هاي هوشمندسازي مدارس (مدارس هوشمند) بر خلاقيت دانش آموزان بود. روش: روش پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه اجرا نيمه آزمايشي با استفاده از روش پيش آزمون-پس آزمون دو گروهي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر كليه دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر تهران بودند. بر اساس شرايط و طرح انتخاب شده در اين پژوهش و همچنين امكانات اجرايي تعداد 50 نفر از دانش آموزان با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي به عنوان افراد نمونه انتخاب شدند. معيارهاي ورود افراد نمونه به پژوهش عبارت بودند از : 1رضايت والدين. 2 تجانس فرهنگي كودكان ار لحاظ نوع آموزش هاي قبلي 3 عدم وجود سابقه طلاق و جدايي در خانواد آن ها 4 عدم ابتلا به اختلالات يادگيري و ... .  لازم به ذكر است كه دانش آموزان در دو گروه به مدت يك ترم (يك گروه روش سنتي و ديگر گروه در مدارس هوشمند) آموزش ديده بودند. ابزار اندازه گيري آزمون خلاقيت تورنس بود كه خلاقيت را در 4 بعد، سيالي، انعطاف پذيري، ابتكار و بسط اندازه گيري مي كند. روايي و پايايي آزمون هم در پژوهش هاي پيشين و هم در اين پژوهش مورد تاييد قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه هوشمند سازي مدارس بر خلاقيت دانش آموزان تأثير مثبت و معناداري داشته است و بين نمرات خلاقيت دانش آموزان با احتساب متغيرهاي كنترل و و تعديل نمرات پيش آزمون در دو گروه تفاوت معناداري وجود دارد. نتيجه گيري: لازم است برنامه اي جامع براي ورود فناوري اطلاعات به مدارس و هوشمندسازي آن ها در راستاي ارتقا خلاقيت دانش آموزان تدوين و ارائه شود.